Voor lief nemen.

Vandaag verwacht ik de laatste ondersteuningsverklaringen binnen te krijgen en kan het echte werk beginnen. Circa 500 Enkhuizers er van te overtuigen om op mij te stemmen.

Tijdens de vorige verkiezingen hebben er 7000 niet gestemd. De kunst is dus om 500 van hen er van te overtuigen, het deze keer wel te doen.

Wat misschien helpt is, dat ik een redelijk eenvoudig verkiezingsprogramma heb.

Herziening, dan wel (mocht herziening geweigerd worden) de ontbinding van de met OREZ bv gesloten overeenkomst over de herinrichting van het recreatieoord.

Reden voor herziening/ontbinding van de overeenkomst is de door de gemeente Enkhuizen verleende overheidssteun aan OREZ bv in de orde van grootte van € 30 miljoen.

Die steun was het gevolg van de door het vorige college geleverde wanprestatie, die inhield, dat de door OREZ bv ingediende exploitatieopzet “marktconform” werd verklaard. Hetgeen uiteindelijk niet het geval is gebleken.

Het huidige college, daarin gesteund door de raad, heeft zich tot dusver voornamelijk tot doel gesteld om het bestaan van die wanprestatie (van het vorige college) dood te zwijgen en haar aan het zicht te onttrekken.

Door het afwijzen van WOB verzoeken en het geheim verklaren van het bewijs van die wanprestatie. Een taxatierapport.

Ik heb daar, als ambteloos burger, de afgelopen jaren onderzoek naar gedaan en verslag over uitgebracht op mijn blog. Dat heeft bij formele toezichthouder, de gemeenteraad, geen enkele reactie opgeleverd.

Men lijkt vastbesloten om deze kwestie, pijnlijk als ze is, in de doofpot te doen belanden.

De enige manier om dat te voorkomen leek me, was door mezelf kandidaat te stellen en niet langer van buitenaf, maar van binnenuit de herziening/ontbinding van de met OREZ gesloten overeenkomst te bepleiten.

Om zodoende te voorkomen, dat het onderwerp (tijdens de coalitie besprekingen) geruisloos van de agenda zouden worden afgevoerd.

Door mijn kandidaatstelling is het uiteindelijk de kiezer die kan bepalen, of er een serieuze poging gedaan wordt om de gevolgen van een eerdere wanprestatie ongedaan te maken.

Of dat de 7000 kiesgerechtigden, (die vorige keer niet zijn wezen stemmen) berustten in de gang van zaken en de daaruit voorvloeiende gevolgen (een verzwakte financiële positie van Enkhuizen) voor lief nemen.

Hand-en-spandiensten.

Eindelijk, na maandenlang hardnekkig stilzwijgen een reactie van de SP op haar weblog. Fractievoorzitter Keesman laat degenen, die haar een brief over het taxatierapport schreven, weten.

_{Het betreffende document maakt echter nog onderdeel uit van een onderhandelingsprocedure met Droomparken/Europarcs. In de aanbestedingsprocedure vormt deze onderhandelingsfase een essentieel onderdeel. Om de onderhandelingspositie van de gemeente Enkhuizen niet te frustreren (en dus om te voorkomen dat de gemeente hier financieel nadeel van zal ondervinden) acht de SP het niet verstandig om nog tijdens deze onderhandelingsfase over te gaan tot het openbaar verklaren van bedoeld document. Zodra de onderhandelingsfase is afgerond – onze verwachting is dat dit nog dit jaar zal zijn – zullen we aandringen op en instemmen met openbaarmaking. Zoals u van ons mag verwachten.}

Het WOB verzoek in kwestie is van Sikkema en is in essentie niet anders dan het verzoek dat ik een jaar eerder al had ingediend. In het vorige bericht hebt u de reden voor weigering van mijn verzoek (een jaar geleden) kunnen lezen.

Toen was het verstoren van de marktwerking het voornaamste argument, nu is het de onderhandelingspositie van de gemeente die gevaar loopt. De vage reden van een jaar geleden zijn inmiddels vervangen door nieuwe, minstens even vage redenen.

Wat te denken van de volgende zin. In de aanbestedingsprocedure vormt deze onderhandelingsfase een essentieel onderdeel.

Is het niet zo, dat de “aanbestedingsprocedure” met de ondertekening van de Anterieure Overeenkomst zijn beslag heeft gekregen en is afgerond.

Als je na die afronding opnieuw wilt onderhandelen prima, maar dan toch wel op basis van het overeengekomen document, de Anterieure Overeenkomst en niet op basis van een document dat geheim moet blijven.

Hoe kan een taxatierapport, dat geen ander doel had dan de marktconformiteit van het bod van Orez te bewijzen, deel uitmaken van de onderhandelingen, die men zegt met Droomparken te willen voeren?

Wat denkt men met deze geheimhouding te kunnen bewerkstelligen?

Dat het voor Droomparken geheim blijft, dat men de Enkhuizer gemeenschap heeft voorgelogen door te doen of de bieding van Orez bv marktconform was?

Dat wisten ze bij Droomparken vanaf de eerste dag. Bovendien wie formuleert de grondslag voor die onderhandelingen? Juist ja, Fakton/BaseValue hetzelfde bedrijf dat het taxatierapport vervaardigde, dat “bewees”, dat de grondwaarde van het gebeid 1% was van de waarde die Droomparken er aan toekent.

Nee, van dat soort uitgangsposities zullen ze bij Droomparken in de war raken.

Bovendien, tot voor kort waren de plannen van Droomparken vrijwel volmaakt volgens de SP en was ik degene die geen rekening hield met het hele plaatje.

Nu opeens wordt het hele plaatje pas echt compleet, als er onderhandelingen zijn gevoerd over zaken die we niet mogen weten, maar die mogelijk voor het einde van het jaar duidelijk zullen worden.

Eerst was het voor september, nu is het voor het einde van het jaar en straks is het voor de verkiezingen. Maar als het aan de SP ligt, komt die duidelijkheid er natuurlijk nooit.

Als gezegd, de financiële malversaties vinden hun oorsprong in een college dat onder leiding van de SP stond met Olierook als meest dominante figuur. Ze zijn Struijlaart merkwaardig genoeg nooit opgevallen en Heutink heeft er dagwerk aan om ze voor eeuwig en altijd te verbergen.

Keesman en de SP verlenen alleen wat hand-en-spandiensten om de aandacht af te leiden, zoals het verstrekken van disinformatie.

“Go, no go” besluit

Volgens het toenmalige college onder burgemeester Baas hoefde de raad over de herinrichting van het REZ maar twee besluiten te nemen. Ten eerste het “go, or no go” besluit en ten tweede het besluit over het bestemmingsplan.

Al de tussenliggende besluiten hadden (volgens het college) alleen maar betrekking op de uitvoering en konden dus, zonder verdere tussenkomst van de raad, door het college worden genomen. Wat uiteindelijk ook zo is gebeurd.

De raad werd achteraf geïnformeerd over besluiten die door het college waren genomen, maar werd niet vooraf geraadpleegd.

Met uitzondering van de fractie Langbroek gingen alle fracties akkoord met deze massale overdracht van bevoegdheden.

Ik was, net als Langbroek, vanaf het begin tegen. De reden waarom de rest vóór was, had volgens mij te maken met gemakzucht. Als je nergens een besluit over hoeft te nemen, hoef je je ook nergens in te verdiepen en maak je het jezelf een stuk makkelijker.

Het gevolg van die gemakzucht ligt nu voor ons. Het REZ is ver beneden haar werkelijk waarde verkocht. Ik heb daarbij niet over tienduizenden, maar over miljoenen euro’s.

Valt zoiets nog terug te draaien? Ik weet het niet. Maar het begint natuurlijk wel allemaal met het ERKENNEN, dat iets is nagelaten. College en gemeenteraad lijken daar tot dusver (naar ik aanneem vanwege hun eigen rol), weinig voor te voelen.

Dus modderen we door. Van weigering om kennis te nemen van de inhoud van de taxatie (de gemeenteraad) naar weigering de taxatie openbaar te maken (het college), tot een geheimhoudingsplicht voor raadsleden die kennis willen nemen van de inhoud van het taxatierapport.

De verbetenheid, waarmee het college zaken geheim probeert te houden wijst er wat mij betreft op, dat het college inmiddels beseft, dat het miljoenverlies niet het gevolg is van een samenloop van omstandigheden, maar gevolg is van het “je dommer voordoen dan je in werkelijkheid bent”.

Zonder overigens te willen beweren, dat de veroorzakers zich miljoenen hebben weten toe te eigen. Eerder een combinatie van een “een graantje meepikken” en volstrekte onkunde voor wat betreft de mogelijke gevolgen van “jezelf dommer voordoen”.

Kennelijk heeft het college de raad er van weten te overtuigen, dat degenen die bij de verkoop van het REZ over de schreef zijn gegaan, bescherming verdienen. Ik meen, dat ze verantwoording moeten afleggen over wat ze hebben gedaan.

Samengevat, de aanzet tot het bovenstaande malversaties berust bij de uitvoerende instantie en haar toezichthouder B&W.

Het kon slagen, omdat B&W op voorhand had bedongen, dat er tussentijds door de raad geen besluiten zouden worden genomen en de raad zich dus niet in de uitvoering hoefde te verdiepen. Hetgeen ook niet is gebeurd.

Het slaagt nog steeds, omdat het huidige college haar voorgangers in bescherming wenst te nemen en de raad tot nu toe weigert om haar verantwoording te nemen.

Door opdracht te geven voor het doen van een onderzoek. Niet door het college uiteraard, maar door een onafhankelijke instantie als de rijksrecherche.

Het zal blijven slagen, zolang het electoraat zich onverschillig blijft tonen voor wat betreft de gemeentelijke financiën.

Rechtmatige weigering?

Het college heeft geweigerd het taxatierapport openbaar te maken, dat volgens haar het bewijs is, dat het REZ onder marktconforme voorwaarden aan Orez bv is verkocht.

Ze heeft de raad op kinderlijk eenvoudige wijze de mond weten te snoeren over de inhoud van het rapport.

Er zit niet anders op, dan om aan de bestuursrechter te vragen of de weigering het rapport openbaar te maken rechtmatig is

De WOB noemt een aantal rechtmatige redenen voor weigering. De door het college gegeven reden behoort daar mijns inziens niet toe. Eenzelfde mening heeft de WOB deskundige van Radar uitgesproken.

Zelf naar de bestuursrechter gaan was niet langer mogelijk, omdat de termijn dat te kunnen doen was verstreken. Het had te veel tijd in beslag genomen om de raad over te halen kennis te nemen van de inhoud van het rapport en vervolgens een oordeel uit te spreken.

Het oordeel van de raad (tijdens de raadsvergadering van 25 mei 2021) was in meerderheid, maak het taxatierapport openbaar. Het college heeft tot dusver nagelaten om aan dat verzoek van de raad gehoor te geven.

Er valt met geen zekerheid te zeggen, of ze er ooit gehoor aan zal geven. Er zit dus niets anders op, dan de rechter te vragen of hij de rechtmatigheid van de weigering (door het college) wil vaststellen.

Om dat te bewerkstelligen, dient er een nieuw verzoek te worden gedaan, zodat op basis daarvan een nieuwe mogelijkheid kan ontstaan om de rechtsvraag aan de rechter te kunnen voorleggen.

Dat verzoek is begin augustus door Bob Sikkema gedaan, waardoor het college daar begin september antwoord op dient te hebben gegeven.

Als gezegd, mag er van worden uitgegaan, dat ook zijn verzoek geweigerd zal worden. Om precies dezelfde reden als waarom mijn verzoek werd geweigerd.

De te nemen volgende stap is dan, om de rechtmatigheid van het college besluit, de openbaarmaking van het rapport te weigeren, bij de bestuursrechter te gaan betwisten.

Het besluit daarover dient Bob binnen 6 weken te nemen. Zolang het college niet zal proberen de loop van het recht te verhinderen mag een uitspraak voor de verkiezingen worden verwacht.

Stukken beter voorstaan.

Het nieuwe WOB verzoek, waar ik gisteren over schreef is inmiddels door Bob Sikkema ingediend, zodat ik me daar geen zorgen meer over hoef te maken.

Uiteraard zal zijn verzoek worden afgewezen. De redenen voor die weigering zijn al geruime tijd geleden vastgelegd. Zodat mag worden aangenomen, dat het college in staat zal zijn om zijn verzoek binnen de daarvoor gestelde termijn (vier weken) af te wijzen.

Waarna de reden voor die afwijzing (ter beoordeling van haar rechtmatigheid) kan worden voorgelegd aan de bestuursrechter.

Omdat Bob me heeft laten weten dat hij vastbesloten is om aan de aanstaande verkiezingen deel te nemen, heb ik hem gewezen op de mogelijkheid om zich via dit blog te profileren door er opiniestukken op te plaatsen.

Frank van Gangelen, commissielid van EV! heeft al eerder van die mogelijkheid gebruik gemaakt, zodat Bob de tweede columnist op dit blog wordt. Ik heb nog één plek over, dus wie mee wil doen aan de verkiezingen en via mijn blog zijn opinies naar buiten wil brengen, stuur een mail naar pimsep@mail.com.

Prietpraat was en is bedoeld als instrument voor het naar buiten brengen van opinies en de publieke discussie daarover mogelijk te maken. Dat waren tot nu toe hoofdzakelijk mijn opinies, maar het lijkt me een verrijking, als daar ook de opvattingen van anderen aan kunnen worden toegevoegd.

Ik vermoed, dat de meeste van ons zullen zijn opgevoed met de stelregel dat je maar beter niet over politiek kunt praten, omdat dit alleen maar tot ruzie leidt.

Misschien dat onze opvoeders er beter aan hadden gedaan om ons te leren hoe we over politiek zouden kunnen praten zonder ruzie te maken. Dat hadden we er nu (vanuit politiek oogpunt gezien) stukken beter voor gestaan.

Onderling gekibbel.

Waar ik me wel over verbaas is, dat het NHD wel aandacht wil besteden aan de weigering van PvdA en VVD om deel te nemen aan de maandelijkse toneelvoorstelling, ook wel raadsvergadering geheten.

Maar geen enkele belangstelling kan opbrengen voor de vraag, hoe het toch mogelijk is, dat in Enkhuizen grond (waarvan de uiteindelijke geschatte waarde 30 miljoen is), door de gemeente voor € 335.000,- van de hand werd gedaan.

Het antwoord op die vraag ligt verborgen in de exploitatie-opzet die door Orez is overlegd aan de gemeente. Daarin staan de door Orez geschatte opbrengsten en de te maken kosten.

Met als eindconclusie, wilde Orez een redelijke winst behalen, dan kon ze voor de grond niet meer dan € 335.000,- betalen

Helaas, op grond van vage bezwaren weigert het college die exploitatieopzet ter inzage te geven.

Hetzelfde geldt voor het taxatierapport, waarvan het college beweert, dat het bevestigt, dat de door Orez ingediende schattingen marktconform zijn.

De essentie van marktconforme schattingen is, dat alle insiders er kennis van hebben en ze dus niet geheim zijn.

Dat neemt niet weg, dat het college ze geheim verklaard heeft, wat echter door de raad moet worden bekrachtigd, hetgeen is nagelaten.

Waardoor het document van rechtswege niet langer geheim is en het college mij ten onrechte inzage geweigerd heeft.

Ik heb het Presidium gevraagd om te beoordelen of die geheimhouding na 3 jaar nog steeds van kracht moet blijven, maar het Presidium heeft geweigerd daarop antwoord te geven. Terwijl het beoordelen of iets geheim moet blijven een taak van de raad is.

Zich willens en wetens onttrekken aan die taak komt wat mij betreft neer op plichtsverzuim.

Terug naar de vraag die antwoord behoeft.

Hoe is het mogelijk dat je grond die bij de verkoop aan particulieren al gauw 30 miljoen zal opbrengen door de gemeente is verkocht voor € 335.000,-.

Nu ben ik niet de enige die inzage mag vragen in documenten op basis waarvan de overheid haar besluiten neemt. De krant mag dat ook, alleen doet ze het niet.

En daardoor ontgaat haar het echte nieuws en blijft ze doormodderen met het publiceren van de persberichtjes, met behulp waarvan partijen hun onderling gekibbeld toelichten.

In de doofpot.

Op 12 augustus deed ik het presidium een voorstel om de raad een uitspraak te laten doen over een (door het college) opgelegde geheimhoudingsverplichting.

We zijn inmiddels een maand verder en behoudens het CDA, geen enkele reactie van de overige raadsfracties. Niet dat dit als een verrassing komt. Ook in eerdere kwestie reageerde het Presidium nooit.

Het maakt duidelijk, dat de fractievoorzitters (= de leden van het Presidium) geen enkele behoefte hebben om met hun kiezers te communiceren.

Om ambtenaren vragen te kunen stellen, heeft de raad een soort internetforum in het leven geroepen. Maar een soortgelijk forum, dat kiezers in staat zou stellen raadsleden te bevragen, bestaat er niet. Zolang die voorziening ontbreekt, is het volstrekt zinloos om burgerparticipatie na te streven.

Burgerdeelname (participatie) aan de besluitvorming is niet anders dan een worst, die ons door het partijkartel wordt voorgehouden. De gevestigde orde heeft er geen enkel belang bij, dat invloed op de besluitvorming groter wordt dan zij nu is. Het 1 keer in de vier jaar mogen uitbrengen van een stem.

In de hoop dat ooit het kwartje zou vallen heb ik 10 jaar lang een blog in stand gehouden. Onderwerpen aangekaard waarover je met elkaar van gedachten zou kunnen wisselen.

Of vragen van lezers beantwoorden.

Stiekem hoop je er dan ook op, dat er tenminste één raadslid is, die zo helder van geest is, dat hij denkt, wat Segerius in zijn ééntje doet, moeten wij, met zijn zeventienen, toch ook kunnen.

Dus (als raad) onderwerpen aan de kiezers voorleggen en hen uitnodigen om er over in gesprek te gaan. Maar die neiging, om met de kiezer in gesprek te gaan, ontbreekt volkomen.

Ook bij Nieuw Enkhuizen, die in aanloop naar de verkiezingen zelfs “code oranje” uitriep, vanwege het gebrek aan invloed van de kiezer.

Maar zich na de verkiezing (net als iedereen) bliksemsnel opsloot in een raadsbreed akkoord, dat elke tussentijdse invloed van de kiezer uitsloot.

Kortom, het stilzwijgen van het Presidium past binnen een lange traditie van uitsluiten en misleiden van de kiezer. Men heeft geen enkele belang bij grotere invloed van de kiezer op de besluitvorming of openbaarheid van bestuur.

Waar men wel belang bij heeft is, dat de eigen tekortkomingen uiteindelijk in de doofpot zullen belanden. Dus op dat punt wordt er voorbeeldig samengewerkt tussen de partijen.

Ontvangstbevestiging.

Op 3 augustus verzond ik het onderstaande WOB verzoek.

---

Simpele vraag. De gemeente beweert dat ze de solvabiliteit van Orez heeft vastgesteld.  Mijn vraag is, mag ik de documenten inzien op basis waarvan u tot dat oordeel bent gekomen?

Een verklaring van Orez BV zelf waarin ze verklaart solvabel te zijn wellicht?

Gewoonlijk wordt binnen een week bevestigd dat je verzoek is ontvangen, maar we zijn bijna 3 weken verder en nog steeds geen ontvangstbevestiging (en dus ook niet de datum waarop men aan mijn verzoek denkt te kunnen voldoen).

De wettelijke termijn is 4 weken na ontvangst van het verzoek..

Dus nu maar weer een email naar het college met de vraag waarom men mij nog geen ontvangstbevestiging heeft gestuurd.

Solvabel?

Waar ik mijn hoofd ook over breek is het volgende.

Je organiseert als gemeente een Europese aanbesteding, omdat volgens jou, wat je hebt aan te besteden, meer dan € 5,5 miljoen is.

Ik heb al eerder geschreven dat ik het een merkwaardige gang van zaken vond.

Omdat het enige wat je als gemeente moest aanbesteden een strand was en dat kost geen 5,5 miljoen. De aanbesteding van die honderden villa’s in het vakantiedorp was iets tussen de toekomstige eigenaars van die villa’s en hun aannemer en stond volledig los van de gemeente.

Maar goed, dat terzijde. Je komt uiteindelijk op een punt, dat je die werkzaamheden gunt aan een BV zonder enige staat van dienst op dat gebied en met een geplaatst kapitaal van € 201,-.

Toch stel je, in antwoord op door raadslid Langbroek gestelde vragen, dat Orez BV (die op het moment dat je de wederzijdse verplichtingen aangaat anderhalf jaar oud is) dat Orez BV voldoende solvabel is.

En dan wil ik graag weten met behulp van welke documenten je tot die conclusie bent gekomen.

En omdat raadsleden dat soort dingen kennelijk niet mogen of  willen vragen, zit er niks anders op, dan een WOB verzoek in te dienen om die documenten te mogen inzien.

 

Opnieuw uitstel.

In plaats van inzage in de documenten (die de grondslag hebben gevormd van de door het college genomen besluiten) inzake haar overeenkomst met Orez BV, een mail van de projectleider Jan Slagter, waarin hij om begrip vraagt voor verder uitstel.

Ik heb hem laten weten daar geen enkel begrip voor te hebben.

Ik ben voornemens om over dit verzoek om uitstel mijn beklag te doen bij degenen die (namens mij) toezicht houden op het nakomen van de wettelijke verplichtingen van de gemeente.

De gemeenteraad van Enkhuizen. Hieronder de mailwisseling tussen de projectleider en mijzelf. Mijn brief aan de raad in een volgend bericht.