Boze Buren

Afgelopen vrijdag deed het NHD verslag van een bijeenkomst van de drie SED gemeenten in het provinciehuis. Getracht werd, om in het bijzijn van de CvK, overeenstemming te bereiken over de kostenverdeling van de ambtelijke organisatie van de drie gemeenten.

De verdeelsleutel is nu, Enkhuizen 12,7 miljoen, Stede Broec ruim 10,9 miljoen en Drechterland 10,4 miljoen. Enkhuizen streeft naar een gelijk bedrag voor elke gemeente wat op basis van bovenstaande cijfers neer zou komen op een voor elke gemeente gelijke bijdrage van 11,4 miljoen.

StedeBroec en Drechterland werden vertegenwoordigd door hun burgemeester, Enkhuizen door een (klaarblijkelijk) door de raad ingehuurde advocaat.

Waarom niet door haar burgemeester maakt het bericht niet duidelijk.

De beide burgemeesters jijbakten er vrolijk op los. Pijl (Drechterland) had het volgens het bericht over “absurd” en “schandalig”. Wortelboer (StedeBroec) had het over “treurig”.

Tegenover dit verbale geweld van de buren stond de door de raad ingehuurde advocaat met een tamelijk ongelukkig gekozen argument. Namelijk, dat elke gemeente in gelijke mate gebruik maakte van de organisatie.

Een opvatting, die zich maar moeilijk laat bewijzen.

De SED is een gemeenschappelijke regeling. Gebruikelijk is, dat de kosten voor de deelname aan zo’n gemeenschappelijke regeling gelijkelijk verdeeld worden over de inwoners die profijt hebben van de regeling.

Vier jaar geleden pleitte ik er al voor, om dat als uitgangspunt te nemen.

Met uitzondering van NE was geen partij er voorstander van. Dus zitten we nog steeds met de gebakken peren, waarbij elke inwoner van Enkhuizen jaarlijks € 156,- meer bijdraagt aan deze regeling dan een inwoner van StedeBroec.

Voor Drechterland geldt dat er € 140,- per inwoner per jaar minder betaald wordt dan in Enkhuizen.

Er wordt, ook in het krantenbericht, steeds maar weer de nadruk gelegd op het feit, dat men in Enkhuizen “minder” wil betalen voor het SED.

Zou het niet beter zijn, als de nadruk wat meer gelegd zou worden op het feit, dat de raad (als de formele vertegenwoordiger van de Enkhuizer bevolking) er alleen maar voor pleit, dat haar inwoners een zelfde bijdrage leveren aan de gemeenschappelijke regeling als de inwoners van de andere twee gemeenten.

In dat kader vind ik de kwalificaties als “absurd”, “schandalig” en “treurig” volstrekt ongepast. Misschien zou onze burgemeester er goed aan doen zijn collega’s daar even op te wijzen.

Tussenoplossing.

Toen het NHD gisteren de gemeente Enkhuizen “halsstarrig” noemde dacht ik al, dat kan niet goed gaan en ja hoor , SP fractievoorzitter Keesman liet het niet op zich zitten en twitterde.

Niet halsstarrig. We krijgen de uitkomst niet uitgelegd. En daarmee krijgen we de uitkomst ook niet uitgelegd aan onze inwoners. En dat is de reden van deze stap. En deze logische stap is mogelijk gemaakt in de wet op de gemeenschappelijke regelingen. https://t.co/d01evxoGK4

— Margreet Keesman (@MargreetKeesman) November 30, 2021

De tweet van Margreet maakt alles duidelijk. Ze hebben het allemaal niet goed uitgelegd gekregen tijdens een speciaal daarvoor bedoelde avond. (maanden geleden) Dus kunnen ze het ook niet aan de kiezer uitleggen en dus zijn ze tegen.

Wat ook voorkomt, als ze dingen niet kunnen uitleggen is, dat ze die dingen dan geheim verklaren, maar dat even terzijde.

Als het probleem is, dat ze dingen niet kunnen uitleggen, dan is een oplossing nabij.

De bureaucratisch gevonden oplossing wordt nog een keer uitgelegd.

Zoals dat kort geleden ook is gebeurd met die anderhalf miljoen extra voor de SED en het probleem verdwijnt als sneeuw voor de zon.

Niet dat DIE gevonden “oplossing” ons ooit is uitgelegd.

Volgens Stomp (VVD) was dat allemaal veel te ingewikkeld. Het enige dat we mochten weten was, dat er een goed gesprek had plaatsgevonden tussen de burgemeester en raadsleden waarin alle (bij raadsleden bestaande) bezwaren uit de weg waren geruimd.

Zo zal het hier dus ook gaan. Het zal de raadsleden nog eens worden uitgelegd.

Dan opeens valt het kwartje en geeft Enkhuizen haar verzet tegen de onredelijke kostenverdeling op. Zo ging het vier jaar geleden en zo zal het dit jaar ook wel weer gaan.

De krant vraagt zich af, of het terecht is dat Enkhuizen minder wil betalen aan de kosten van een gezamenlijke ambtelijke organisatie.

Ze had zich misschien ook af kunnen vragen, waarom de inwoners van Enkhuizen (per inwoner) jaarlijks € 673,- moeten bijdragen aan de kosten van de gezamenlijke ambtelijke organisatie, terwijl die bijdrage per inwoner van StedeBroec beperkt blijft tot € 517,-.

De meest democratische en logische kostenverdeling lijkt me, dat de bijdrage aan de gezamenlijke ambtelijke organisatie voor alle inwoners in het SED gelijk is. Dat wil zeggen € 570,- per inwoner.

En dat elke andere oplossing nooit meer kan zijn dan een tussenoplossing.

Laat ze barsten.

Als je waarschuwingen in de wind blijft slaan en steeds maar weer met dezelfde oplossing komt, dan gaat het vroeg of laat fout.

Vier jaar geleden, ook toen net voor de verkiezingen, vroeg de SED 13.6 miljoen extra om uit de problemen te komen. Dat extra bedrag werd niet omgeslagen per SED inwoner, maar werd via een ooit overeengekomen verdeelsleutel over de drie gemeenten verdeeld.

Nieuw Enkhuizen berekende toen, dat als het tekort gelijkelijk over de inwoners van de SED zou worden verdeeld, de inwoners van Enkhuizen (in 5 jaar tijd) 8 ton minder zouden hoeven bijdragen.

Vier jaar geleden wilde geen van de overige partijen tornen aan de verdeling die er ooit was overeengekomen. Nu speelt precies hetzelfde. Opnieuw een tekort, opnieuw een verdeling van dat tekort over de gemeenten en opnieuw komen de inwoners van Enkhuizen er bekaaid van af vanwege de verdeelsleutel.

Het verschil is nu, dat een meerderheid van de raad weigert om akkoord te gaan met de (door wijze bureaucraten bedachte) verdeelsleutel.

De kruik gaat nu eenmaal net zolang te water tot zij barst.

Dus waar komt die nieuwe verdeling op neer. Inwoners van Enkhuizen dragen jaarlijks € 673,- per inwoner bij. Inwoners van Stedebroec € 517,- en inwoners van Drechterland € 533,-

Dat er geld bij de ambtelijke organisatie moet is tot daar aan toe. Als het werk is toegenomen, dan moeten we ook niet zeuren over toegenomen kosten, maar dat die kosten vervolgens ongelijkmatig worden verdeeld over de inwoners van de SED gemeenten lijkt me volstrekt onacceptabel.

Dat “onze” bestuurders kennelijk tot dusver niet in staat zijn gebleken om die volstrekt ondemocratische lastenverdeling aan de kaak te stellen zegt iets over hun kwaliteit.

De kwestie uitbesteden aan een clubje beroepsbureaucraten, die daarover dan in besloten vergadering verslag doen is het toppunt van treurigheid.

Ik heb vaak kritiek op de manier waarop de raad haar vertegenwoordigende functie vervult, maar dit keer alle lof voor het vertolken van het sentiment dat al geruime tijd onder de bevolking leeft en daarom naar buiten dient te worden gebracht.

Als alle inwoners van het SED een gelijke bijdrage leveren aan de kosten van de ambtelijke organisatie, dan komt dat neer op € 570,- per persoon. Als ze dat in Stedebroec (nu € 517,-) en Drechterland (nu € 533,-) te veel vinden, dan lijken de dichtregels van Van Elschot me van toepassing.

Laat ze barsten met hun centen, met hun kaas en met hun krenten.

Lekker op tijd.

Tot mijn grote verbazing lees ik in de rubriek “Lezers schrijven” van het NHD, dat Magreet Keesman (Fractievoorzitter SP) meneer Edelenbosch (of een ieder ander) uitnodigt om eens te komen praten over de SED of het REZ.

Lekker op tijd. De REZ is een gelopen race, het hele gebied is 2 jaar geleden al verkocht voor € 335.000,-. De kosten/baten analyse op grond waarvan deze verkoop heeft plaatsgevonden is geheim verklaard.

Bestudering van die verkoopvoorwaarden maakt duidelijk, dat de gemeente miljoenen heeft laten liggen. Maar Keesman houdt strak en stijf vol, zonder enige cijfermatige onderbouwing, dat het een prima deal is.

Het SED dossier is een broedende kip die we niet mogen storen. Als kleinste en armste gemeente draagt Enkhuizen disproportioneel bij de aan de kosten voor herstructurering. Meer dan € 800,000,- in 5 jaar. Daar is sinds de verkiezing in 2018 nog veel meer bijgekomen.

We zitten midden in de Covid perikelen, dus meer dan twee mensen kunnen niet van haar uitnodiging gebruik maken.

Ik kan niet anders zeggen, dan dat mevrouw Keesman lekker op tijd is met haar uitnodiging.

Habbekrats.

Als reactie op mijn vorige bericht reageerde Dennis Kramer onder meer als volgt,

De meeste mensen zal het een worst wezen wie er uit eindelijk met de centen vandoor gaat.

Maar een nieuwe strand nieuwe camping nieuwe chalets en een knap vakantie park zal denkbeeldig hun voorkeur krijgen.

 

Voor wat betreft zijn eerste zin denk ik dat hij gelijk heeft, voor wat betreft zijn tweede zin ligt de zaak iets genuanceerder.

 

Er bestaat namelijk een “Comité (dat ik ook wel eens liefkozend heb aangeduid als   “Volksfront”) tot het behoud van het recreatieoord”.

 

Dat Comité (inmiddels onder leiding van voormalig huisarts C. Miedema) heeft een flink aantal steunbetuigingen verzameld voor een totaal andere herinrichting dan het college met Peter Tuin en consorten is overeengekomen.

 

In feite is die overeenkomst niet meer dan een één/tweetje tussen het college en P. Tuin c.s, waar ook de raad nauwelijks bij betrokken is geweest. Het enige raadslid, dat zich tegen die gang van zaken heeft proberen te verzetten was Hans Langbroek.

 

Alle overige raadsleden hadden er geen enkele moeite mee, dat hun aandeel in de gang van zaken zich zou beperken tot het goedkeuren van het bestemmingsplan dat hun, na afloop, zou worden voorgelegd.

 

En zo is het ook gegaan. De raad werd pas achteraf geïnformeerd over het feit dat de overeenkomst was aangegaan, waarbij er slechts globaal werd uitgelegd wat er was overeengekomen. Met daarbij steeds weer de nadruk op het feit, dat er door Tuin en consorten, zonder kosten voor de gemeente, een strand zou worden aangelegd.

 

Dus het idee, dat het college door haar overeenkomst met Tuin c.s aan de wens van de bevolking heeft voldaan is maar ten dele juist. Andere opvattingen dan die van het college werden eenvoudig weg niet in aanmerking genomen.

 

Nadat de overeenkomst met de gemeente was gesloten verkochten Tuin en consorten haar door aan Droomparken. Het gerucht wil, dat Tuin c.s. inmiddels 1 miljoen hadden geïnvesteerd in diverse onderzoeken en dat daarom hun verkoopprijs 3 miljoen was, zodat de vier eigenaars van Orez er (na twee jaar onderhandelen) elk een half miljoen beter van zijn geworden.

 

Het is niet meer dan een gerucht, maar wel aannemelijk, omdat Droomparken met dit plan in bezit kwam van grond, die opgesplitst kon worden in 400 bouwkavels, die met elkaar al snel 30 miljoen waard zouden zijn. En dat voor slechts 3 miljoen, koopje dus voor Droomparken.

 

Uiteraard moet Droomparken nog een en ander doen voor ze aan die 30 miljoen toe is. En eist ze daarvoor terecht een beloning op, maar hoe moeilijk is het eigenlijk om een daarin gespecialiseerde aannemer opdracht te geven een strand aan te leggen?

 

Maar het punt dat ik wil maken is dit. Als de ambtelijke organisatie (SED) voor 5 miljoen moet worden “opgeknapt”, dan wordt dat geld zonder al te veel problemen beschikbaar gesteld. Maar als we ons recreatieoord opgeknapt willen hebben, dan lukt dat alleen als we het eerst voor een habbekrats aan een ontwikkelaar hebben verkocht.

 

Misschien dat iemand (de gemeenteraad bijvoorbeeld) daar eens uitleg over zou willen geven.

 

Zou er eindelijk dan toch schot in komen?

Vanmiddag werd ik gebeld door de communicatie-medewerkster van de SED organisatie met de vraag wat ik nu precies wilde weten over het bovenstaande besluit van het college.

Het verlenen van een ontheffing voor het realiseren van een camping en of ik haar daarover een email wilde sturen.

Heb onverwijld ik gedaan en benieuwd of ik op de gestelde vragen (binnen een redelijke termijn) antwoord krijg. Ik heb de volgende vragen voorgelegd.

Wie heeft het verzoek tot ontheffing gedaan en waarvan wil men ontheven worden, teneinde een camping te kunnen realiseren.

Op grond waarvan heeft het college besloten die ontheffing te verlenen.

Waarom werd die ontheffing niet gevraagd en verleend direct na 18 november 2019, toen HHNK had ingestemd met de aanleg van een camping en Orez een maand later met de aanleg van de camping begon?

Ik ben benieuwd naar de antwoorden en of die gegeven zullen worden binnen de termijn dat er bezwaar kan worden gemaakt tegen het besluit van het college.

Vrijwel direct na deze doorbraak een telefoontje van NH nieuws, waarin de verslaggeefster liet weten zich in de kwestie te willen verdiepen om zodoende in staat te zijn de gedeputeerde te kunnen bevragen over de gang van zaken. Het veronachtzamen van de gemeente Enkhuizen van wat er bepaald is in de PRV.

Een 200 meter brede kwaliteitszone aan de voet van de Westfriese Omringdijk.

Die vraag had ik hem zelf ook al gesteld, maar ik heb het vage vermoeden dat hij niet reageert op vragen van een hem niet bekende blogger en alleen vragen van de reguliere pers serieus neemt.

Besluiten voorbereiden.

Kijk aan, het Forum voor Democratie is ook in Enkhuizen de grootste partij geworden. Ze is voorstander van referenda, net als bijvoorbeeld de SP en de PVV.

Tegenstander van referenda zijn de traditionele partijen van VVD tot GroenLinks en wat daar allemaal tussen zit. Als we een nieuwe links/rechts tegenstelling zouden mogen benoemen, dan zou je de voorstanders van referenda “links” kunnen noemen en de tegenstanders van meer zeggenschap voor de burger “rechts”.

Op basis van die indeling heeft tijdens de PS verkiezing 47.8 % van de Enkhuizers links gestemd (op relatief nieuwe partijen die voorstander zijn van directe democratie) en 52,2% op rechts. (Partijen die liever vertrouwen op de beproefde methode, waarbij door ons gekozen vertegenwoordigers (uit onze naam) besluiten nemen.

Er is in Enkhuizen nog net geen meerderheid voor het nieuwe “links”, maar wel is het zo dat “rechts” (de traditionele politiek dus) al jaar na jaar terrein verliest.

Vertalen we deze indeling naar de huidige gemeenteraad in Enkhuizen, dan bestaat het linkse deel van de raad dus uit de SP en de 3 lokale partijen en het rechtse deel uit VVD, D66, CDA, PvdA en CU/SGP.

Het bijzondere van Enkhuizen is echter, dat de democratische tweedeling is afgeschaft en er nu gewerkt wordt met het SED principe, dat er op is gebaseerd dat we met zijn allen de beste bedoelingen hebben met iedereen. En dat in de voormalige DDR zulke wonderen te weeg heeft gebracht.

Enfin, over hoe je zo’n raadsbreed akkoord inhoud geeft is een ochtend lang vergaderd en vervolgens heeft de griffier het resultaat van die vergadering verwerkt in een echte flow-chart, die hierboven is afgebeeld.

De chart en bijbehorende uitleg kunt u hier vinden.  De werkwijze is inmiddels door het presidium goedgekeurd, zodat het ook zal worden goedgekeurd door de raad op dinsdag 26 maart.

De nieuwe werkwijze doet me duizelen en ik vraag me serieus af of de raadsleden zelf wel begrijpen waar ze straks mee instemmen, maar dat is niet het belangrijkste. Het belangrijkste lijkt me, hoe je die werkwijze uitgelegd krijgt aan de gewone burgers. Zodat ze in staat zijn om te participeren in de besluitvorming.

Iets waarvan elke partij roept, dat ze er voorstander van is. Maar zoals het er nu naar uit ziet zijn de procedures alleen maar ingewikkelder en bureaucratischer geworden. Waardoor de kans, dat juist iedereen afhaakt, levensgroot is.

Gelet op het feit dat de initiatiefnemers van het raadsbrede akkoord ambtenaren zijn, of zijn geweest, komt het natuurlijk niet helemaal als een verrassing, dat de uitwerking van het raadsbrede akkoord neerkomt op minder transparantie en meer bureaucratie.

Maar, gelet op de verkiezingsuitslag van afgelopen woensdag, bekruipt me het gevoel, dat in plaats van de besluitvorming ingewikkelder te maken, het veel verstandiger zou zijn geweest ze eenvoudiger te maken.

Maar leg dat maar eens uit aan hen, die (in besloten presidium vergaderingen!) besluiten voorbereiden, waarmee ze ons een plezier willen doen.

Splijtzwam

Na een maand informeren, uitmondend in een rapport van 10 pagina’s valt het op, dat dit rapport nauwelijks aandacht besteedt aan de belangrijkste toekomstige splijtzwam in de raad van Enkhuizen

De wenselijkheid van een bestuurlijke fusie met de beide buurgemeenten waarmee het SED wordt gevormd.

Dit najaar wordt het college geacht om een rapport uit te brengen waarin de mogelijke voor- en nadelen zullen worden opgesomd. Vervolgens zal beleid moeten worden geformuleerd. Complicerende factor is, dat de twee andere SED gemeenten nauwelijks voordeel zien in een bestuurlijke fusie.

Tijdens de verkiezingen bleek een kleine meerderheid niet onwelwillend te staan tegenover een fusie. Een meerderheid die overigens makkelijk kan omslaan in een minderheid als het collegerapport eenmaal op tafel ligt.

De huidige meerderheid bestaat uit de huidige coalitie van VVD, D66 en PvdA aangevuld met HEA en EV. Nieuw Enkhuizen zit op het vinkentouw, men acht voorlopig een fusie onvermijdelijk, maar heeft (bij mijn weten) een definitief oordeel uitgesteld tot na het collegerapport.

Maar ook de steun van de twee andere lokale partijen HEA en EV is volgens mij niet 100%. De kans dat zij na een fusie nog zullen terugkeren in de nieuwe raad is te verwaarlozen. Steun voor de fusie is tevens steun voor de eigen ondergang.

Bovendien bestaat er een vrij breed gedragen onvrede over het functioneren van de ambtelijke organisatie zoals die vorm heeft gekregen in de SED.

De voorgestelde financiering van maatregelen die tot verbetering moeten leiden had een meerderheid van 1 stem, inclusief de twee van het “oude” Nieuw Enkhuizen.

Het “nieuwe” Nieuw Enkhuizen staat echter aanzienlijk sceptischer tegenover de SED dan het oude. Zozeer, dat tijdens een ledenvergadering al is uitgesproken dat de partij aan geen enkele coalitie dient deel te nemen die nalaat de kostenverdeling tussen de SED gemeenten aan de orde te stellen.

Het verbaast me dan ook, dat deze potentiële splijtzwam tijdens de informatiebesprekingen nauwelijks een rol van betekenis heeft gespeeld. Het is een onderwerp dat waarschijnlijk diepe emoties zal losmaken en het zal daarom onmogelijk blijken te zijn om op dat punt (een betekenisvol) raadsbreed akkoord te bereiken.

Waarmee we dan weer terug zijn bij het inmiddels reeds afgeschreven model van coalitie en oppositie.

Reflecteren

Reflecteren?

Op 29 maart werd de nieuwe raad geïnstalleerd en bij die gelegenheid sprak Rob van Reijswoud een “reflectie” op de verkiezingsuitslag uit. U kunt daar via het RIS naar luisteren, maar haar ook (via de kort voor de verkiezingen in ere herstelde website van de VVD) lezen.

Rob kiest er voor om alle partijen wat stroop rond de mond te smeren, wat altijd bijdraagt aan een goede sfeer. “HEA” en “Enkhuizen Vooruit” hebben zich inmiddels al geconformeerd aan de door de VVD uitgezette koers.

Tezamen met VVD, D66 & PvdA vormen zij een coalitie die bijna een meerderheid heeft. Daar tegenover is een even grote oppositie denkbaar. De doorslaggevende stem is (net als de voorgaande 8 jaar) in  handen van de  CU/SGP.

Breuklijn tussen coalitie en oppositie wordt gevormd door het streven naar een bestuurlijke fusie tussen de SED gemeenten. VVD en consorten zijn vóór. SP en consorten zijn tegen. Wat Nieuw Enkhuizen betreft, ik kan me niet voorstellen dat deze partij deelneemt aan welke coalitie dan ook, zolang er geen coalitie beschikbaar is, die bereid is om het probleem rond de Enkhuizer bijdrage aan de OOP op te lossen.

Alle partijen hebben dit probleem tijdens de verkiezingen doodgezwegen, maar daarmee is het nog niet weg. Ik vrees dat het voor de leden van Nieuw Enkhuizen onverteerbaar blijft, dat inwoners van Enkhuizen meer moeten bijdragen aan het SED ontwikkelingsplan dan alle andere SED inwoners.

Een situatie die we danken aan het uiterst zwakke optreden van (VVD) wethouder Struijlaart (in de functie van Enkhuizer lid van het dagelijks bestuur van de SED).  Wat met de mantel der liefde bedekt wordt door VVD fractievoorzitter Rob van Reijswoud.

Het is daarom een gotspe, dat beide voorlieden beweren dat bij hen het Enkhuizer belang vóór het partijbelang gaat. Het Enkhuizer belang is, dat haar inwoners dezelfde bijdrage leveren als al de andere inwoners van de SED.

Het VVD partijbelang eist dat een misser van Struijlaart wordt doodgezwegen.

De misser van Struijlaart houdt in, dat Enkhuizers (gezamenlijk) ruim 8 ton meer betalen moeten voor de uitvoering van een plan, dan er op basis van haar aantal inwoners valt te rechtvaardigen. Van Reijswoud wordt tijdig op deze ongelijke behandeling gewezen, maar wuift dat hooghartig weg.

En nu proberen beide heren ons er van te overtuigen, dat het klakkeloos accepteren van die ruim 8 ton aan extra kosten en het vervolgens doodzwijgen van deze gang van zaken niets van doen heeft met het partijbelang van de VVD.

Dat Enkhuizen bij de huidige stand van zaken ruim 8 ton meer betaalt is geen mening, maar een feit. Dat het doodzwijgen van dit feit verband houdt met het partijbelang van de VVD is een mening. Maar er valt moeilijk te ontkennen, dat deze mening op feiten is gebaseerd en dat alle mooie woorden van Van Reijswoud ten spijt, de opvatting die hij uitdraagt neerkomt op  “pot verwijt ketel dat hij zwart is.”

En dat al het geneuzel over oude politiek en een tegenstelling die er zou bestaan tussen Enkhuizer belang en coalitiebelang nergens op slaat en niet meer dan een rookgordijn is waarachter men de eigen intenties tracht te verbergen.

Tot dusver is dat gelukt voor wat betreft de overige twee lokale partijen. We zullen zien wat er gebeurt, als die zich realiseren dat ze over 4 jaar niet meer bestaan als Enkhuizen bestuurlijk gefuseerd is met de andere SED gemeenten en ze geen andere keuze hebben dan lid worden van de VVD willen ze hun rol in de gemeentepolitiek kunnen blijven spelen.

Een brug te ver.

De afgelopen paar dagen heeft een lezer (en SP stemmer)  zich nogal al ingespannen om een put te dempen in de vaste overtuiging dat het kalf inmiddels al was verdronken.

Met het verdronken kalf bedoel ik natuurlijk de mogelijkheid om door heronderhandelingen de Enkhuizer bijdrage aan het SED ontwikkelingsplan met ruim 8 ton te verminderen.

Dat bedrag was (door onoplettendheid van alle Enkhuizer partijen) op 12 december 2017 feitelijk “weggegeven” aan de twee andere SED partners.

De bedoeling van Nieuw Enkhuizen was om over de teruggave van het bedrag te gaan onderhandelen.

Min of meer zoals Margareth Thatcher dat ooit had gedaan over de deelnamekosten. (Die door het VK waren overeengekomen met de voorloper van de EU, de EEG.)

Alleen Nieuw Enkhuizen was voorstander van dergelijke onderhandelingen. Alle andere partijen maakten er geen woorden aan vuil. Begrijpelijk, want het  bespreekbaar maken van heronderhandelingen zou voeding geven aan de gedachte, dat men twee maanden eerder kennelijk iets over het hoofd had gezien.

Een conclusie waar geen enkele partij op zat te wachten.

Alleen de nieuwste Enkhuizer partij “Enkhuizen Vooruit” zag wel wat in het onderwerp (en de publiciteit die het mogelijk zou kunnen opleveren) en belegde een zogenaamde informatiebijeenkomst waarin wethouder Struijlaart zijn visie op één en ander zou toelichten.

Uiteraard was het niet de bedoeling dat Struijlaart zijn eigen beleid zou gaan afkraken.  Bovendien was zijn beleid gesteund door de lijsttrekker en lijstduwer van Enkhuizen Vooruit en hun keuze ga je evenmin afvallen. Dus het verloop van de discussie lag in de lijn der verwachting.

Maar daar gaat het me even niet om. Waar het mij om gaat is dat “Enkhuizen Vooruit” alles uit de kast had gehaald om de bijeenkomst tot een succes te maken. Kosten nog moeite waren gespaard. Prima onderwerp (betaalt Enkhuizen ruim 8 ton te veel of niet?).

Nette locatie, gratis koffie. Kortom, helemaal goed dus en hoeveel mensen komen daar dan uiteindelijk dan op af? Ongeveer 5, de rest was aanhang van Nieuw Enkhuizen of Enkhuizen Vooruit.

Ik zeg dat zonder enig leedvermaak, maar met diepe treurnis. Wat moet je (als politieke beweging) in hemelsnaam nog meer doen om mensen er toe te verleiden om ergens inhoudelijk over te discussiëren?

Waarom en voor wie organiseren we eigenlijk dit 4 jaarlijkse circus en noemen we het “het feest van de democratie” als de helft van de bevolking de uitkomst niets kan schelen? Waarom houden we niet elke 4 jaar een loting waarbij er mensen worden aangewezen die 4 jaar als raadslid moeten functioneren?

Een soort van dienstplicht en waarschijnlijk krijgen we dan een betere dwarsdoorsnede van de bevolking dan die we nu (door middel van verkiezingen) krijgen.

Maar goed, dat terzijde. Terug naar de lezer, die krampachtig probeerde te bewijzen dat als de provincie 13 miljoen zou bijdragen in de kosten, Enkhuizen op basis van de bestaande verdeelsleutel weer beter af zou zijn. Onzin, het eindresultaat zou break-even  zijn.

Klein detail, bij dit alles. De 13 miljoen van de provincie wordt alleen uitgekeerd in geval van een fusie. De partij waarop de lezer stemde is mordicus tegen een fusie.

Dus wat we ons daarom beter kunnen afvragen is, wat maakt (nu de verkiezingen zijn geweest) de door Nieuw Enkhuizen voorgestelde onderhandelingen overbodig?

Dat de partijen de kwestie van ongelijke behandeling (uit angst voor zetelverlies) vóór de verkiezingen doodzwegen is begrijpelijk.

Maar waarom zouden ze na de verkiezingen (terwijl het risico van zetelverlies is verdwenen) bij dat standpunt blijven, terwijl de ongelijke behandeling nog steeds niet is opgeheven?

Is het niet veel logischer dat de Enkhuizer partijen het onderwerp alsnog aankaarten bij het SED bestuur en proberen de schade te herstellen die ze (in december 2017) door hun onachtzaamheid hebben laten ontstaan?

OK, de erkenning dat je hebt zitten slapen levert wat gezichtsverlies op, maar dat leidt in ieder geval niet meer tot zetelverlies.

Nu dat niet meer speelt (alle zetels zijn voor de komende 4 jaar verdeeld) kun je dan nog van de Enkhuizer bevolking blijven verlangen, dat ze ruim 8 ton meer blijft betalen om zodoende de Enkhuizer politieke partijen gezichtsverlies te besparen?

Wat mij betreft niet en het zou Nieuw Enkhuizen sieren als ze daar consequent in zou blijven en zou weigeren om deel te gaan uitmaken van een coalitie, die de ongelijke behandeling van Enkhuizers zou laten voortbestaan.

Je vergissen is één ding. Proberen die vergissing te verdoezelen een andere. Maar na te laten om een vergissing ongedaan te maken, zou voor Nieuw Enkhuizen een brug te ver moeten zijn.