Gisteravond was er raadsvergadering en dus even geluisterd of er nog vragen waren over de eigendomswissel van het ontwikkelingsplan Enkhuizer Zand.
Geen enkele vraag, klaarblijkelijk is het hoe en waarom van de eigendomswissel voor onze raadsleden volkomen duidelijk. Wel een inspreekster, die de raad en college verweet hun boerenverstand niet te gebruiken. Volgens haar verkoopt een boer nooit zijn beste land.
Krachtig argument waar geen speld tussen te krijgen is. Trouwens de gemeente was aanvankelijk ook niet bereid de grond te verkopen. De inzet was de grond (net als in Broekerhaven) in erfpacht uit te geven, zo als alle grond (Sprookjeswonderland) in erfpacht is uitgegeven.
Het oorspronkelijke uitgangspunt was, om de beschikbare grond 30 jaar lang vrij van erfpacht uit te geven. Maar, zoals ik eerder al schreef, op enig moment hebben zij, die namens de gemeente de onderhandelingen voerden (wie?) besloten om, zonder de raad daarover te consulteren, daarvan af te wijken en de grond te verkopen.
Dat de raad dit nooit heeft opgemerkt, valt te verklaren uit het feit, dat de raad zich de meeste tijd in struisvogelmodus bevindt.
Zodat wat Droomparken uiteindelijk heeft gekocht neerkomt op 200 kavels, vastgelegd in een plan, dat naar alle waarschijnlijkheid nooit zal worden uitgevoerd.
Maar dat zal voor Droomparken geen probleem zijn, want in dat geval laat je door de gemeente gewoon een nieuw plan maken. Waarin je die 200 bouwkavels alsnog krijgt aangereikt (zodat je ze toch kunt verkopen) en je dus je aankoopprijs (in de vorm van publieke werken) niet hoeft aan te passen.
Bij dit alles kan niet genoeg worden benadrukt, dat de gemeente door middel van haar persbericht heeft laten weten, dat ze haar regiefunctie heeft behouden.
Die had ze ook bij het SMC in de Vijzelstraat en de Drommedaris, dus wat kan er verder dan nog misgaan, moet de raad gedacht hebben. Om zich vervolgens terug te trekken in de door haar zo geliefde struisvogelpositie.