Verlies van vertrouwen.

Mijn laatste bericht (voor Pasen) ging over leiderschap en de daarbij behorende kwaliteiten. Naar aanleiding van een tweet van mevrouw Keesman, lokale fractievoorzitter van de SP.

In haar tweet sprak ze over het gedrag van de landelijke partijen D66 en het CDA en de schade die ze met hun optreden (in de landelijke politiek) hadden toegebracht aan het vertrouwen in de democratie.

Grote woorden en verwijten, die ik heb vergeleken met haar eigen optreden in de lokale politiek.

Niet alleen was ze er in geslaagd te voorkomen, dat een jarenlange samenwerking tussen twee lagere scholen in de binnenstad tot het beoogde resultaat (een ikc) zou leiden. Ze had er ook voor gezorgd, dat het college (door middel van een motie) werd opgedragen om een nieuw samenwerkingsverband (tussen twee andere scholen) te bevorderen.

Namelijk tussen pcbs Mozaïek locatie Veste en Montessorischool De Wegwijzer.

Mevrouw Keestman is de echtgenote van de voormalig directeur van de laatste basisschool. Hoewel het haar vrij staat om tijdens een openbare raadsvergadering een samenwerking tussen genoemde scholen te bepleiten, had zij er beter aan gedaan om zich (bij het stemmen over dit onderwerp) van stemmen te onthouden.

In ieder geval zal het lokale vertrouwen in de democratie niet zijn toegenomen, nu mevrouw Keesman aan een stemming heeft deelgenomen, waarin het college gevraagd werd haar echtgenoot (en de school waar hij werkt) te begunstigen.

Zonder haar deelname zouden de stemmen gestaakt hebben en zou het advies aan het college aanzienlijk minder dwingend zijn dan het nu is.

In ieder geval hoop ik er op, dat partijen in de raad er tijdens de eerstkomende raadsvergadering in zullen slagen om deze tamelijk opvallende vorm van belangenverstrengeling weer ongedaan te maken.

De brandweerpetitie

En dan is er naast de Heemschutpetitie natuurlijk ook nog de brandweerpetitie, die door brandweermannen Eric Keesman en Maurice Raven wordt aanbevolen.

Hun voorstel komt er op neer, dat een planuitvoering die door de provincie in eerdere instantie al is verworpen (het oorspronkelijke bastion model) als uitgangspunt wordt genomen voor nieuwe onderhandelingen met Droomparken.

En dat die nieuwe onderhandelingen er toe zouden moeten leiden, dat een oude wens van Nieuw Enkhuizen (een buitenzwembad) in vervulling zal gaan.

Zo’n buitenzwembad was ooit een verkiezingsbelofte van Nieuw Enkhuizen, waarvoor Maurice Raven (net als zijn vader Jan) op de kieslijst stond.

Vader Jan Raven, die in zijn capaciteit van fractievoorzitter van Nieuw Enkhuizen over deze kwestie tot dusver als het graf heeft gezwegen, steunt (in zijn capaciteit van vader) wel een initiatief van zijn zoon, dat echter gedoemd is te mislukken.

Immers, er wordt voorgesteld een dood paard (het oorspronkelijke bastion model) van stal te halen om Droomparken er toe te bewegen een extra concessie te doen, (aanleg van een buitenbad) boven wat Droomparken reeds met de gemeente is overeengekomen.

Klaarblijkelijk vanuit de veronderstelling dat de huidige bezwaarmakers hun  bezwaren zullen opgeven, omdat Droomparken de gemeente een buitenbad cadeau doet.

Het toont aan, dat de Enkhuizer lokale politiek in essentie gebaseerd is op niet waar te maken beloften en dynastieke ambities, maar niet op realistische uitgangspunten.

Mogelijk gemaakt, omdat een aanzienlijk deel van de Enkhuizer bevolking een “realistisch” wereldbeeld gelijk meent te moeten stellen aan een “negatief” wereldbeeld.

De realiteit is, dat de gemeente het recreatieoord inmiddels (door middel van een anterieure overeenkomst met Orez BV) heeft verkocht. Dat Droomparken, nadat de gemeente zich had vastgelegd die overeenkomst uit te voeren (door haar formeel in procedure te brengen), de daaruit vloeiende rechten en plichten heeft gekocht door overname van de bv die eigenaar was van die rechten en plichten.

Vooralsnog zie ik geen reden waarom Droomparken de gemeente niet zou houden aan hetgeen ze met Orez is overeengekomen (de overdracht van het recreatieoord in ruil voor bepaalde door Droomparken te leveren diensten).

Zou de gemeente weigeren die overeenkomst na te komen, dan zie ik niet goed hoe de gemeente een eis tot schadevergoeding zou kunnen ontlopen.

Dat is, vrees ik, de harde realiteit. Het heeft in mijn ogen dan ook geen enkele zin om de Enkhuizer bevolking (door middel van een petitie) voor te spiegelen, dat ze  iets krijgen (een buitenbad) door voorstander te zijn van een uitvoeringsmodel, dat reeds door de provincie is verworpen (het oorspronkelijke bastion model).

Een ander de schuld geven

Fractievoorzitter Jan Raven (NE) schrijft iedere maand een politieke beschouwing over de gebeurtenissen in de voorafgaande maand.

In september heeft hij (samen met andere lokale partijen in oostelijk West-Friesland) een vergadering bezocht die klaarblijkelijk georganiseerd was door burgemeester Blase van Heerhugowaard. Blase is woordvoerder van de pas opgerichte beweging Code Oranje en was gisteravond te gast bij Jeroen Pauw.

Code Oranje wil af van het klassieke coalitie/oppositie denken, zoals dat kennelijk reeds in Tubbergen en Etten-Leur het geval is en dat in Enkhuizen ook de grote boosdoener is.

Raven formuleert het probleem zo,

De afstand tussen burger en politiek wordt steeds groter en de burger steeds mondiger.

Klopt, en die afstand zal alleen maar groter worden als onze lokale politici zich blijven opstellen zoals zij nu doen.

En dat is elk debat, over welk onderwerp dan ook, ontwijken. Met uitzondering van de SP heeft geen enkele politieke stroming ook maar geprobeerd een debat te organiseren over welk onderwerp dan ook.

Correctie, de VVD heeft ooit eens een vergadering belegd toen ze drie dagen later de “go” dan wel “no go” beslissing moesten nemen (over opwaardering van het REZ) en de VVD raadsleden niet wisten welke beslissing ze moesten nemen.

Maar dat was een uitzonderlijke situatie, gewoonlijk weet men (vanwege de informatie die de bureaucratie heeft verstrekt) precies wat men moet doen en is consultatie van de gewone burger niet nodig.

Alleen, nu steeds vaker blijkt, dat de informatie verstrekt door de vol-tijd bureaucraten (zoals ambtenaren en het college) niet altijd even betrouwbaar is en er (te vaak) dingen mis blijven gaan, ontstaat er de noodzaak voor een nieuwe schaamlap waarachter men het eigen onvermogen kan verbergen.

En die schaamlap heet burgerparticipatie. Zodat, als er iets mis gaat, je als politicus de handen in onschuld kan blijven wassen en je de verantwoording bij de gewone burger neer kunt leggen.

Spookbeelden.

Het gebeurt niet veel dat raadsleden reageren op hetgeen ik schrijf. Het liefst wisselt men (in besloten kring) met elkaar van gedachten. Bovendien neemt men publiekelijk liever geen standpunten in. Uitzondering hierop vormt volgens mij de HEA, die graag  standpunten naar buiten brengt waar je als lokale partij verder weinig mee kunt, maar die wel sympathiek in de oren klinken.

Zo werden alle politieke partijen als eerste geïnformeerd over de plannen met het REZ, maar wat hun mening over die plannen is, houdt men het liefst verborgen.

Maar ziedaar, een dag of wat geleden werd het gebruikelijk stilzwijgen doorbroken door Jan Raven, fractievoorzitter van Nieuw Enkhuizen. Hij reageerde op “Hypnotiseren”.

In zijn reactie laat hij weten.

“Beste Pim, ik begrijp uit je stukken dat je graag wilt dat van het recreatieoord een parkeerplaats wordt gemaakt.

Jammer, jammer, jammer. Iedereen die op de lagere school een voldoende heeft gehaald voor het onderdeel “begrijpend lezen” weet dat ik dat niet heb geschreven. Wat ik wel schreef (en heb berekend) is, dat de benodigde parkeerruimte in de Orez variant hetzelfde was als in de ZZM variant en dat er dus qua verkeersbewegingen nauwelijks verschil was.

Maar kennelijk kunnen raadsleden (waaronder ook Jan Raven) niet wennen aan dit feit. Wie er (zoals ik) voor pleit, dat aan het ZZM grond ter beschikking wordt gesteld om een parkeerterrein aan te leggen, wordt er al snel van beschuldigd voorstander te zijn van de algehele asfaltering van het REZ.

Het is een spookbeeld, dat in januari 2018 breed werd uitgemeten in de Enkhuizer Krant op aanreiken van de vereniging tot behoud van het recreatieoord. Sindsdien nooit meer iets van die vereniging gehoord. De krant heeft volgens mij haar sensationele en op niets gebaseerde berichtgeving nooit gecorrigeerd.

Hans Langbroek zag er destijds wel wat in voor zijn verkiezingsprogramma en deelde het “fake-nieuws” van het NHD via zijn twitter account. Zoals ik in januari 2018 al zei, mensen onthouden alleen de kop van een artikel nooit de inhoud en dus herkauwt  Jan weer een spookbeeld van 10 maanden geleden.

Jan schrijft verder, “De redenatie dat het ZZM een cultuur erfgoed is en dus beschermd moet worden deel ik. De vraag is alleen hoe?”

wolfMijn advies aan Jan en al die andere raadsleden is, laat je eens informeren door degene die is aangesteld om het ZZM in goede banen te leiden. De directeur bijvoorbeeld.

De kans is namelijk groot, dat hij beter weet wat het museum nodig heeft dan alle bureaucraten (die met wisselend succes de gemeente besturen), bij elkaar.

Hij legt je haarfijn uit dat het ZZM kwetsbaar is omdat ze elk jaar tonnen moet uitgeven aan een niet museale activiteit en dat daarboven de hedendaagse museumbezoeker een kort bezoek prevaleert boven een langdurig bezoek.

Aan het gedrag in deze, van een groot deel van de raad, ligt geen rationele gedachtengang ten grondslag. Alleen maar willen meehuilen met de wolven in het bos en het oproepen van spookbeelden. Vanuit de overtuiging, dat dit in de toekomst stemmen op zal leveren.

Bakzeil halen

noorman2Gisteren weer eens ouderwets avondje politiek bijgewoond. Met ouderwets bedoel ik een inleider die verslag doet van zijn belevenissen gedurende  de afgelopen maanden en een aandachtig toeluisterende zaal.

De CU/SGP had haar leden uitgenodigd om kennis te maken met de kersverse wethouder Gerrit Wijnne uit Elburg. Daaraan vooraf ging een uiteenzetting van raadslid Noorman over de aanleiding en het verloop van wat hij noemde de “bestuursimpasse”.

Hij nam daarvoor de tijd, waarschijnlijk in de veronderstelling dat het overgrote deel van zijn publiek uit getrainde luisteraars bestond. Mensen die hun hand niet omdraaien voor een preek van een half uur of meer.

Aanwezig waren ook voorlieden van andere partijen die deel uitmaken van de coalitie. Zoals Stolk, Raven en Quasten.

Het betoog van Noorman bevatte voor mij weinig nieuwe elementen.

De wat grimmige sfeer tijdens de raadsvergadering van 13 november was we ook tijdens het beluisteren van de radiouitzending niet ontgaan. Maar een klein detail was toch nieuw voor me.

Op weg naar de raadszaal was het Noorman opgevallen dat de coalitiepartijen de wethouderskamer van Jan Franx waren uitgekomen. Kennelijk had men daar de marsorders in ontvangst genomen. Wat die precies inhielden weet ik natuurlijk niet, maar ik neem aan dat Franx mij daar tijdens het beloofde kopje koffie wel over zal informeren.

janfranx_2Hoewel, Franx heeft ook al aangekondigd dat hij tijdens het officiële afscheid op 31 januari in de Westerkerk opening van zaken zal geven en het kan dus zo maar zijn, dat het in het vooruitzicht gestelde kopje koffie nog even niet doorgaat.

Terug naar 13 november en de collegepartijen die in de wethouderskamer hun instructies in ontvangst namen.

In een duaal systeem moet je zoiets als college en collegepartijen eigenlijk niet willen, maar dat besef lijkt in Enkhuizen te ontbreken.

In het verleden heb ik met enige regelmaat tweets naar buiten zien komen waarin wethouders verklaarden onderweg te zijn naar fractievergaderingen.

Foute boel, de meerderheid denkt dan al gauw dat ze beter geïnformeerd zijn dan de rest en gaat zich er ook naar gedragen. Domme fout van het college dat zich op die manier verzekeren wil van een makkelijke meerderheid.

Laten we hopen dat het nieuwe college niet dezelfde fout maakt. In een democratie behoort er een gezonde spanning te zijn tussen het bestuur en zij die geacht worden haar te controleren. Het is geen ramp als die spanningen van tijd naar buiten komen en ook geen ramp als het dagelijkse bestuur van tijd tot tijd bakzeil moet halen.

Einde traditie

baas_thumb.jpgToch is het niet allemaal onzin wat burgemeester Baas beweert in het persbericht dat ik eerder al publiceerde. Zo zegt hij bijvoorbeeld.

“De wethouder voert op dit moment een besluit van de raad uit. Een besluit dat in meerderheid is genomen en waar ook ieder raadslid zich aan dient te conformeren.”

Alleen jammer dat hij zich dit soort dingen altijd op de verkeerde momenten herinnerd. Om te beginnen wijst niets in het gedrag van Raven er op dat hij zich niet conformeert aan het raadsbesluit.

Dat lag wel even anders tijdens de raadsvergadering op 13 november toen de 3 partijen van de coalitie weigerden zich te conformeren aan een besluit van de meerderheid en daarom besloten hun steun aan het college op te zeggen.

Gevolgd door een al even weinig conformerend gedrag van het college, waar Baas voorzitter van is, dat meende zich uit eigen beweging demissionair te moeten verklaren.

Een blijkt van inzicht zou op dat moment op zijn plaats geweest zijn, maar klaarblijkelijk had het ondemocratische gedrag van zijn college ook de goedkeuring van Baas.

En ook geen persbericht naar aanleiding van het artikel in het NHD, waarin de woordvoerder van Nieuw Enkhuizen (de Jong) zijn minachting voor democratische gedragsregels probeerde goed te praten.

Merkwaardige manier van optreden. Wanneer een raadslid iets doet wat de burgemeester niet bevalt, krijgt hij het verwijt voor de voeten geworpen dat hij zich niet conformeert aan een raadsbesluit.

Wanneer een raadslid publiekelijk erkent dat hij zich niet wenst te conformeren aan een raadsbesluit, dan zwijgt de burgemeester in alle talen.

In Nederland bestaat er een eeuwenoude traditie dat de vertegenwoordiger van de kroon, de niet gekozen burgemeester, zich onpartijdig zal opstellen. Burgemeester Baas heeft in Enkhuizen (door zijn optreden) eigenhandig een einde gemaakt aan deze traditie.

Leren samenwerken.

Kort geleden besloot de Enkhuizer Raad met overgrote meerderheid (alleen Stella Quasten stemde tegen) om € 280.000,- te investeren in de eigen organisatie om daarmee in 2015 een besparing van € 350.000,- te realiseren.

Hoe die besparing zou worden gerealiseerd kon de portefeuillehouder (burgemeester Baas) niet goed aangeven. Het ging hier namelijk om een ervaringsgetal, aangeleverd door het bedrijf dat de efficiëntycursus (LEAN management) verkocht.

Het voorstel was aanleiding voor de fractievoorzitters Stolk (SP) en Raven (PvdA) reden om een motie in te dienen die onze burgemeester opdroeg LEAN management aan te bevelen bij onze toekomstige samenwerkingspartners, Stede Broec en Drechterland.

Deze motie werd ruimhartig omarmd door onze burgemeester die zei hem te zullen uitvoeren.

In een daarop volgende commissievergadering werd een nieuw krediet gevraagd, ditmaal om de samenwerking tussen StedeBroec en Drechterland voor te bereiden.

Enthousiast vertelde onze burgemeester tijdens deze vergadering, dat LAEN management bij Drechterland al was ingevoerd of op het punt stond om te worden ingevoerd.

De motie was kennelijk overbodig geweest, men was in beide andere gemeenten zelf al tot het inzicht gekomen dat de invoering van LEAN management de enige weg voorwaarts was.

Tenminste dat leek tot de dag vandaag de stand van zaken.

In het NHD lees ik echter dat Drechterland er voorlopig niets voor voelt om een groot bedrag in LEAN management te investeren, gezien het feit dat de lokale organisatie (waarin ze zou moeten investeren) over 2 jaar niet meer bestaat en is opgegaan in een centrale organisatie.

Dat lijkt me op zichzelf een verstandige gedachte. Immers, de drie gemeenten zouden eerst gezamenlijk 3/4 miljoen moeten uitgeven om hun ambtelijk apparaat  volgens de LEAN methode te laten werken en vervolgens ook nog eens 1 miljoen om ze überhaupt te kunnen laten samenwerken.

Terwijl er links en rechts personeel wordt ontslagen, eisen de ambtelijke organisatie meer en meer geld op voor zichzelf. Eerst om te leren hoe ze efficiënter kunnen werken, vervolgens om te leren hoe ze samen moeten werken.

Warm lopen

Burgemeester Baas, die meende dat er tijdens de openbare vergadering geen rol voor hem was weggelegd en stilzwijgend toekeek hoe de coalitiepartijen de democratische gedragsregels aan hun laars lapten, is (volgens het NHD) in de achterkamertjes wel actief geworden.

Op zaterdagmiddag (Sinterklaasoverleg) heeft hij voorgesteld een informateur aan te stellen (het spreekwoordelijke vriendje uit Leien) die na informerende gesprekken met Baas en zijn ambtenaren met de diverse fracties gaat praten.

Waarover? Dat is simpel. De bende van zes had in haar begroting de kapitaalslasten voor de verbouwing van de Drom weggesaneerd.

Baas, zijn ambtenaren, het demissionaire college, CDA,NE en CDA zijn er allemaal voorstander van dat de verbouwing toch door gaat, kost wat het kost.

Vandaar al die opheft, de kapitaalslasten van € 22.000,- per jaar gedurende 25 jaar moeten weer terug op de begroting. Dat gaat Baas en zijn vriendje wel lukken schat ik zo.

Stolk heeft zijn leidinggevende positie in de crisis binnen drie dagen al weer overgedragen aan een vriendje van Baas, Raven lijkt zich (blijkens de PvdA website) in de eerste plaats  druk te maken over de weekmarkt.

Door dat (politiek gezien) volstrekt onbekwaam gedrag hebben de 2 grootste fracties zichzelf praktisch al buitenspel gezet.

Van de 4 resterende fracties hoeven er maar twee genoegen te nemen met een schertstoezegging van het vriendje van Baas en de coalitiepartijen hebben dank zij hun dwingelandij toch hun gewenste doel bereikt.

Ook opmerkelijk. De stichting Drommedaris loopt zich al weer warm.

Ingewikkelde opgave

Ik heb begrepen dat de SP het voortouw gaat nemen bij het vormen van een nieuwe coalitie. Wim Stolk was secondant van Bokhove tijdens de coalitiebesprekingen in 2010 dus hij heeft enige ervaring.

Verder begrijp ik dat hij het akkoord dat in 2010 gesloten werd voordat het CDA wegliep als uitgangspunt wil nemen.

Ik zie de bui al hangen. Dat gaat weer oeverloos vergaderen worden om dingen op papier te regelen, terwijl we nu al weten dat ze in de praktijk toch anders zullen uitpakken.

Wie zit daar in hemelnaam op te wachten. Ik in ieder geval niet.

Volgens mij zal het de komende jaren niet veel anders worden dan pompen om niet te verzuipen. Daar veranderd een nieuwe ploeg van wethouders helemaal niets aan, je jaagt de burgers alleen maar op extra kosten.

Daarom het volgende voorstel, laten Stolk, Raven en Noorman even een tijdelijk een bestuur vormen die de bevolking van Enkhuizen gerust kan stellen.

Door uit te leggen, dat nu VVD/D’66, NE en CDA hun steun hebben ingetrokken, zij bereid zijn om (tot de eerst komende verkiezingen) steun te verlenen aan het huidige college in hun demissionaire vorm.

De demissionaire status voorkomt dat er verder nog geld (dat we toch niet hebben) over de balk wordt gesmeten aan allerlei missionaire activiteiten. Hier en daar de kaders wat bij stellen en de heren wethouders kort aan de lijn houden en klaar is Kees.

Het enige wat we nodig hebben is dat de stad op zuinige wijze wordt bestuurd.

Laat VVD/D’66, NE en CDA voorlopig even in hun sop gaarkoken, mijn eigen ervaring met ontevreden kleuters is, dat ze na verloop van tijd vanzelf weer bijtrekken en aanspreekbaar worden.

Benoem twee nieuwe commissievoorzitters.  Als jullie dát al een ingewikkelde opgave vinden, kun je beter ophouden met nadenken over drie nieuwe wethouders en  afwachten totdat de kiezer zijn oordeel heeft gegeven.

Ei van Columbus

En dan was er natuurlijk ook nog de door de heren Stolk (SP) en Langbroek (landelijk GL) en Raven (PvdA) ingediende motie, waarin het college werd opgeroepen te onderzoeken  wat de mogelijkheden zijn om het project gezamenlijk met de SED-gemeenten op te pakken, zodat we tot gedeelde kosten kunnen komen.

Over dat laatste onderdeel een volgend bericht, eerst even de oproep tot samenwerking. Burgemeester Baas had geen enkele moeite met die oproep, waarbij het hem waarschijnlijk moeite zal hebben gekost om zijn lachen in te houden.

Wat is er aan de hand. De gemeente overlegt al geruime tijd met de twee andere gemeenten over samenwerking op tal van terreinen om langs die weg tot besparingen te komen. Drie maanden geleden is daarvoor zelfs een krediet van € 50.000,- ter beschikking gesteld.

De indieners van de motie gaan er kennelijk van uit dat de onderhandelaars van de gemeente Enkhuizen debielen zijn, die (hetgeen zij in Enkhuizen als ei van Columbus presenteren) niet allang in hun overleg met de SED gemeenten hebben aangemeld.

Ik maak op dit blog zelden van mijn hart een moordkuil, maar zo bont heb ik het bij mijn weten nog niet gemaakt.

Vrijwel de voltallige Raad heeft de motie gesteund, dus kennelijk gaat iedereen er van uit, dat degenen die het proces (waar je net € 50.000,- voor hebt vrijgemaakt) moeten uitvoeren te dom zijn om collega’s uit de andere gemeente te wijzen op de briljante besparingsmogelijkheid die je zelf kortgeleden hebt ontdekt.

Namelijk, dat je moeiteloos 4% van de loonsom kunt besparen als je investeert in een LEAN management project.

Persoonlijk houd ik er ernstig rekening mee dat een aantal leidinggevenden in de gemeente Enkhuizen hun incompetentieniveau hebben bereikt, maar de indieners van de motie gaan er kennelijk van uit dat dit voor alle leidinggevenden geldt en je ze dus (door middel van een motie) moet aanmoedigen om dingen te doen die ze eigenlijk uit zichzelf al hadden moeten doen.

Maar als het in Enkhuizen gevonden ei van Columbus al aan onze gesprekspartners is voorgelegd, waarom hebben die dan niet net zo gretig toegehapt als de Enkhuizer Raad inmiddels heeft gedaan, zult U zich afvragen.

Het antwoord weet ik niet zeker natuurlijk, men heeft daar geen mededelingen over gedaan, maar ik neem aan dat onze gesprekspartners uit de andere gemeenten zich iets minder makkelijk dingen op de mouw laten spelden dan de leden van de gemeenteraad in Enkhuizen.

Kortom, ik ga er voorlopig nog maar even van uit dat de motie van de heren Raven, Stolk en Langbroek niet meer is dan mosterd na de maaltijd.