Obstakels

Voor zover ik kan overzien zijn er nog twee obstakels die uit de weg geruimd moeten worden wil Droomparken haar wensen volledig kunnen uitvoeren.

Het eerste obstakel is de verkeersintensiteit na herinrichting. RHO heeft een mobiliteitsnota vervaardigd waarvan de kwaliteit twijfelachtig is en lijkt te zijn toegeschreven op de wensen van Gemeente en Droomparken. [RHO is de vaste adviseur en afhandelaar van Droomparken op het gebied van R.O.]

Afsluiting van de Melkmarkt leidt tegenwoordig al tot behoorlijke files op de Nelson Mandeladreef. Terwijl ZZM en SWL nog niet eens op halve kracht draaien. Ook de sportverenigingen en zwembad genereren nauwelijks verkeer.

Verder moet de chaletverhuur (eerst op de camping) nog op gang komen en het strand moet ook nog worden aangelegd.

De twee factoren die de verkeersintensiteit verder kunnen beïnvloeden zijn de omvang van het bungalowpark en de aanwezigheid van een parkeerfaciliteit voor het ZZM. Over de omvang van het bungalowpark lijkt overeenstemming te zijn bereikt met de provincie. [152 huisjes]

Tegen die omvang, wanneer vastgelegd in het bestemmingsplan door de raad, kan volgens mij nog bezwaar aangetekend worden. Door het ZZM, maar ook door andere belanghebbenden, zoals inwoners van de Bloemenbuurt.

Ik zeg met nadruk KAN worden aangetekend en niet ZAL.

Het tweede obstakel is de kwaliteitszone aan de voet van de omringdijk. Niet valt te ontkennen, dat die provinciale ambitie is vastgelegd in de Provinciale Ruimtelijke Verordening. Maar tegelijkertijd valt ook niet te ontkennen, dat de provincie nauwelijks iets heeft gedaan om die ambitie te realiseren.

Maar misschien hoeft ze dat ook niet en is het de taak van de lokale overheid (gemeente) om de provinciale ambities op haar eigen grondgebied vorm te geven.

Uiteindelijk bepaalt de Raad van State wat dient te gebeuren en welke gevolgen daar aan zullen kleven.

Geen nieuwe vertraging?

De enige bruikbare “over land” ontsluiting voor het ZZM loopt via het REZ en het streven van de Enkhuizer politiek, om een dergelijke ontsluiting voor eeuwig en altijd onmogelijk te maken heb ik altijd voor tamelijk infantiel gehouden.

De kans, dat “the powers that be” zouden bezwijken en gehoor zouden geven aan het kortzichtige geroep van lokale populisten leek me verwaarloosbaar.

Tot dusver heb ik daarin gelijk gekregen.

Gelukkig beschikt de nieuwe eigenaar van het recreatieoord over meer gevoel voor prioriteiten dan de vorige eigenaar. De gemeente.

Ik leid dat af uit het bericht in de krant van zaterdag, dat melding maakt van een mogelijkheid tot parkeren op het Enkhuizerzand. Wat volgens ZZM directeur Stephan Warnink mogelijk gemaakt wordt door de flexibele opstelling van alle partijen.

Feitelijk zijn er nog maar twee partijen die zich flexibel moesten opstellen en dat zijn Sprookjeswonderland en Droomparken. De overige belanghebbenden, zoals het Strandpaviljoen en Zwembad zijn inmiddels (of worden binnenkort) ingelijfd door Droomparken.

En dat maakt het allemaal een stuk overzichtelijker.

Het is dan ook nu zaak om de getoonde flexibiliteit van alle betrokkenen om te zetten in een definitieve regeling voor dat gebied, met behulp van een (aan de behoefte van het ZZM) aangepast bestemmingsplan.

Omdat de nieuwe eigenaar van het recreatieoord (anders dan de gemeente) zich in de eerste plaats laat leiden door overwegingen die praktisch uitvoerbaar zijn, denk ik, dat zo’n aangepast plan niet lang meer op zich zal laten wachten, zodat de verdere ontwikkeling van het gebied geen nieuwe vertragingen zal oplopen.

Verhoogd risico.

Dinsdag over een week zal de raad een besluit nemen. Welk besluit kunt u hier lezen. Het eerste punt van het besluit luidt als volgt;

“Kennis te nemen van en in te stemmen met het concept van de “Nota beantwoording zienswijzen”.

De nota beantwoording zienswijzen kunt u hier lezen. Onder 15 vindt u de zienswijze die ik namens de Paljas Vereniging Enkhuizen heb ingediend. De samenvatting ervan luidt.

Indiener geeft aan dat in de mobiliteitstoets bij de berekening van de verkeersgeneratie een methodologische fout zit. Volgens de indiener is de maximale waarde onjuist (door het optellen van maximale en gemiddelde waardes) en is vergeten de meer dan honderd parkeerplekken voor het Sprookjeswonderland op de Kooizandweg mee te nemen.

De reactie van het college is, De mobiliteitstoets wordt aangevuld op basis van nieuwe verkeerstellingen. 

Prima natuurlijk dat er nieuwe tellingen worden gebruikt, maar wordt ook de methode van berekenen aangepast. Mijn bezwaar gold het feit dat men gemiddelde waarden bij maximale waarden optelde, om zodoende het aantal maximale verkeersbewegingen te bepalen.

Voor Sprookjeswonderland werd uitgegaan een gemiddelde bezetting van 160 plekken die in 320 verkeersbewegingen resulteerde, terwijl op topdagen SWL makkelijk beslag legt op 600 parkeerplaatsen wat resulteert in 1200 verkeersbewegingen.

Kortom, door “gemiddelde” waarden op te tellen bij “maximale” waarden en de som er van te beschouwen als maximale waarde geeft mobiliteitstoets Enkhuizerzand een te laag (en daarmee vertekend) beeld van de te verwachten verkeersintensiteit.

Of die onzekerheid over de toekomstige verkeersintensiteit (op de aan- en afvoerwegen) voldoende reden reden is, om uitstel van de te nemen beslissing te bepleiten is uiteraard aan de raad om te bepalen.

Voortschrijdend inzicht.

In de Enkhuizer krant van zaterdag las ik dat Sprookjeswonderland  uit eigen beweging een openbaar parkeerterrein afsluit  voor bezoekers van sportclubs in de Immerhornpolder.

Als reden geeft SWL op, dat ze zaterdag een Heksendag organiseert en een enorme toeloop verwacht.

De krant meldt opnieuw, dat SWL een ton in de parkeervoorziening heeft gestoken, wat in het verleden echter al eens door wethouder de Jong is weersproken.

Volgens hem heeft Sprookjeswonderland bij de overdracht van de voormalige Uilenbanen weliswaar de gemeente een ton betaald, maar € 70.000,- daarvan gold als aankoop van de voormalige tennisbaankantine (eigendom van de gemeente), terwijl het restant gold als bijdrage in de aanleg van parkeervoorzieningen die SWL in theorie zelf had moeten aanleggen, maar de gemeente – coulant als ze is t.o.v. SWL – voor haar heeft aangelegd.

Als we er van uitgaan dat wethouder de Jong de waarheid heeft gesproken, dan is de claim van SWL (dat zij op een of andere manier het volledige recht heeft op het door de gemeente aangelegde parkeerterrein) niet helemaal terecht. Ze heeft een bijdrage geleverd aan de kosten van aanleg en niet meer dan dat.

Vermakelijk is verder, dat de gemeente (bij monde van ambtenaar Jan Slagter) beweert dat de sportclubs benaderd zijn met de vraag wat zij willen en dat de sportclubs zeggen van niets te weten. Slagter, die ook wel de onderkoning van het REZ wordt genoemd, omdat alle contacten via hem lopen, heeft in het Dromdossier aangetoond, dat hij uit efficiëntie overwegingen de afspraken die hij maakt niet schriftelijk bevestigt of anderszins vastlegt.

Ik vrees dan ook dat we in het duister zullen blijven tasten over hetgeen is afgesproken. Op de vraag van de krant of een ondernemer zo maar een openbaar terrein mag afsluiten, hield de gemeente zich op de vlakte.

Het is echter niet verstandig daaruit te concluderen, dat U dat ook zou mogen. De gemeente kent duidelijke voorkeuren en wat de één wordt toegestaan wordt niet noodzakelijkerwijs ook de ander toegestaan. De gebruikelijke dekmantel heet “voortschrijdend inzicht”.

Achtergronden

Leden van de raad in werktenue

In de Enkhuizer Krant  van afgelopen donderdag mocht eigenaar/directeur van Sprookjeswonderland (Willem de Vries) zijn ongenoegen spuien over de chaos die kennelijk op Hemelvaartsdag was ontstaan door de activiteiten van sportverenigingen.

Hij is er om die reden geen voorstander van dat er een brug komt tussen het overloopparkeerterrein en de Immerhornweg, die toegang geeft tot de sportterreinen.

Dat overloopparkeerterrein is (deels?) bekostigd door SWL en als je een brug aanlegt kan het gebeuren dat bezoekers van sportwedstrijden van die parkeergelegenheid gebruik gaan maken en dat gaat dan weer ten koste van de parkeercapaciteit voor SWL meent Willem de Vries.

Uiteraard voert hij ook nu weer de € 100.000,- op, die hij in 2009 betaald heeft voor de aanleg van een overloopparkeerterrein..

Maar dank zij wethouder De Jong weten we dat het net even iets anders ligt dan Willem ons wil doen geloven. Die honderdduizend euro bestond uit een vergoeding voor het onroerend goed (voormalige kantine en eigendom van de gemeente). Waarde geschat op € 70.000,-, terwijl de resterende € 30.000,- een bijdrage zou zijn aan een door de gemeente aan te leggen overloopparkeerterrein.

Niettemin een genereus aanbod van SWL dus? Nou niet echt. In plaats van te eisen dat SWL (na jarenlang traineren) nu eindelijk eens de verantwoording nam voor het  scheppen van een eigen parkeervoorziening (een eis waar elk ander Enkhuizer bedrijf niet onderuit kan komen) hoefde SWL slechts uit te gaan van een “gemiddelde” parkeerbehoefte.

De parkeerbehoefte bij bijzondere bezoekersaantallen diende gedekt worden door gemeentelijke parkeervoorzieningen. En aan die gemeentelijke voorziening had SWL dus een bijdrage van € 30.000,- geleverd.

Waarschijnlijk net voldoende voor de aanleg van dat ene terrein. Feitelijk zijn er meerdere van dat soort terreinen nodig, maar daarover zijn volgens mij geen verdere afspraken gemaakt met SWL.

Waarom de gemeente een krediet van € 100.000,- vraagt voor iets dan niet meer dan € 30.000,- kost is trouwens onduidelijk, maar feit is dat dit vaker gebeurt.

Denk daarbij aan het krediet van € 100.000,- voor de verzwaring van het elektra in de Drom, iets wat na een jaar niet meer dan € 20.000,- bleek te kosten.

Ik heb daar de leden van de raad in het verleden al meermalen op gewezen, maar die vinden zichzelf te belangrijk om zich met dergelijke kleine details bezig te houden. Een keer per maand vermommen ze zich als Sinterklaas om (in een of andere hoek) met kredieten te kunnen strooien.

Maar goed, voordat SWL überhaupt een parkeervoorziening kon aanleggen diende er eerst nog iets anders te gebeuren. De naastgelegen grond (waarop SWL een nieuwe entree en parkeervoorziening wilde aanleggen) was weliswaar eigendom van de gemeente, maar ze was verhuurd aan een exploitant van tennisbanen.

De huurovereenkomst stond alleen de exploitatie van tennisbanen toe. Die exploitatie was verlieslatend dus vrij logisch dat de raad enthousiast instemde in de afkoop van die huurovereenkomst (die jaarlijks meen ik € 7.500,- huur opleverde) voor meer dan een half miljoen euro. Voor sommigen onder ons is het leuk zakendoen met de gemeente.

Dus om SWL in staat te stellen uit te breiden en er voor te zorgen dat SWL haar eigen parkeervoorziening zou kunnen aanleggen spendeerde de gemeente meer dan een half miljoen, zonder dat zij daarvoor aan de begunstigde (SWL) meer terug vroeg dan een bijdrage (€ 30.000,-) in de kosten van de aanleg van een overloopparkeervoorziening.

En vanwege die bescheiden bijdrage meent SWL nu het recht te hebben om te mogen bepalen wie er wel of niet gebruik mogen maken van die overloopparkeervoorziening?

De overloopcapaciteit die SWL nodig heeft is nog steeds ruim onvoldoende. Regelmatig komt het voor dat de gewone bezoekers van het REZ nergens kunnen parkeren omdat alle beschikbare plekken zijn ingenomen door bezoekers van SWL.

Jammer dat de Enkhuizer Krant aan bovengenoemde achtergronden nooit aandacht wil besteden.

 

Binnenskamers

Dat de oppositie zijn kruit droog houdt kan ik nog wel begrijpen, (wie weet mogen ze straks wel een wethouder leveren) maar van Nieuw Enkhuizen verwacht ik toch iets meer dan een kopie van het gemeentelijke communiqué dat ze op hun website hebben gezet.

Ik bedoel, sinds de verkiezingen hebben ze hun fractievoorzitter geroyeerd, hun wethouder het leven onmogelijk gemaakt en is het bestuur afgetreden.

Dat zijn geen halve maatregelen.

Misschien ligt daar een uiterst diep doordacht plan aan ten grondslag, maar dan lijkt het me wel verstandig als je dat ook aan je kiezers uitlegt.

Wijchers kan wel vrolijk roepen dat hij op zoek gaat naar een nieuwe wethouder, maar zelfs al zouden ze mij vragen, dan zou ik toch voor de eer bedanken.  Het geld is natuurlijk mooi meegenomen, maar in wat voor onvoorspelbaar wespennest raak je verzeild?

Je moet wel erg cynisch zijn (en geldbelust) wil je anderhalf jaar lang de pispaal willen zijn van een partij die je genadeloos laat vallen als je iets doet waar ze het niet mee eens zijn.  Ik ben dan ook reuze benieuwd wie zich (namens NE) voor dat karretje laat spannen.

Maar minstens net zo belangrijk lijkt me de opvatting van de SP. Die zag na de verkiezing NE als haar logische bondgenoot. Ik vond dat toen al een merkwaardige keuze. De grote winnaars van die verkiezingen waren SP en D66 en dan lijkt het me logisch dat de beide winnaars de mogelijkheid van een coalitie met elkaar bespreken.

Maar dat gesprek heeft volgens mij nooit plaats gevonden. Wat daar de reden voor was weet ik niet, maar ik vermoed, dat de SP het idee had dat men de eigen opvattingen beter kon doordrukken bij een verzwakt NE, dan bij een zelfbewust D66.

En dus zitten we nu met de gebakken peren. De NE achterban bleek iets minder gezeglijk dan de SP achterban. Dus hoe moet het nu verder?

Verder gaan met NE levert geen meerderheidscoalitie op. Er zijn slechts drie partijen die wel een meerderheid kunnen leveren. D66, VVD en PvdA. Maar of die zin hebben om aan een dood paard, de herinrichting van het REZ, te gaan zitten sjorren is nog maar de vraag.

Het zou me niets verbazen als de ontwikkelaar, waarmee men nu in zee wil gaan, uiteindelijk de handdoek in de ring gooit.

Het Zuiderzeemuseum zal zijn kans op een evenwichtiger toekomstige exploitatie zeker niet zonder slag of stoot opgeven.

Het exploiteren van twee campings (passanten en seizoen) die honderden meters uit elkaar liggen lijkt onbegonnen werk en over wat SWL wil tasten we ook in het duister.

Maar in plaats van deze problemen openlijk te bediscussiëren houden onze harlekijnen zich op de vlakte en proberen ze binnenskamers weer tot een “oplossing” te komen.

Harlekijnen.

In de krant las ik over chaotische taferelen rondom het station vanwege het verkorte bootmodel dat het Zuiderzeemuseum voor de maanden september en oktober hanteert.

Dat komt niet helemaal als een verrassing. In dat verband wees de ZZM directie er nog maar eens op, dat de enige goede oplossing is het creëren van parkeerruimte op het Enkhuizerzand.

Wethouder Kok zegt daarover “dat dit er politiek niet inzit.” Hoezo? Sinds wanneer doet het er toe wat de politiek al dan niet “ziet zitten”?

Ik hoor dezelfde wethouder Kok (tijdens de verkiezingen in 2010) als lijsttrekker Kok nog luidkeels roepen dat hij en zijn partij (CDA) betaald parkeren nooit hebben zien zitten. Kort daarvoor had hij in zijn hoedanigheid van wethouder er nog mee ingestemd dat zijn collega wethouder Franx een plan bij de raad had ingediend dat de gefaseerde introductie van betaald parkeren inhield.

Wat politici vandaag niet zien zitten, kan morgen de ideale oplossing voor een probleem zijn. Aan wat zij wel of niet “zien zitten” ligt geen enkel principe ten grondslag. Alleen de vraag of iets de kansen voor herverkiezing vergroot of verkleint.

Kortom de opmerking of de politiek iets “niet ziet zitten” is volkomen irrelevant. Wat wel relevant is of de voornaamste stakeholders op het Enkhuizerzand iets “niet zien zitten”. Daarbij denk ik aan Sprookjeswonderland en het Zuiderzeemuseum.

Ik heb het gevoel dat beide bedrijven alles wat een belemmering vormt voor hun toekomstige ontwikkeling, “niet zullen  zien zitten” en zich daar met hand en tand tegen zullen verdedigen.

De discussie daarover heeft de gemeente lafhartig uitbesteed aan een projectontwikkelaar. Zijn taak is het om met hen overeenstemming te bereiken over wat ze wel of niet acceptabel vinden.

Als dat lukt, wat nog maar de vraag is, komt er een plan dat aan de bevolking zal worden voorgesteld. Tenzij er een massale tegenbeweging op gang komt, (wat niet erg waarschijnlijk is) zal het college dat plan uiteindelijk goedkeuren en in werking zetten.

Daar hebben onze politieke harlekijnen (op een enkele uitzondering na) allang mee ingestemd. Het kabaal wat ze nu nog maken is alleen gewichtigdoenerij, waar maar beter geen aandacht aan kan worden besteed. Omdat het verder geen enkele invloed heeft op het verdere verloop der dingen.

Uit democratisch oogpunt misschien niet de meest ideale gang van zaken, maar zo hebben onze harlekijnen het gewild en zo zal het dus ook gebeuren.

Politieke elite

Gisteravond een avondje vrijblijvend gekakel in de commissie grondgebied.

Onderwerp, het aanleggen van extra parkeerruimte aan de zuidkant van de stad. De gemeente had een quick-scan laten uitvoeren en die had een viertal locaties opgeleverd.

Te weten, de Ossenmarkt (achter het station), een terrein ten noorden van Pipelife, op het terrein van de koninklijke jachthaven (particulier eigendom) en op en rond het Dirk Chinaplein.

In haar onmetelijke wijsheid had de gemeente er voor gekozen om het probleem eerst groter te maken (door een parkeerbehoefte van het ZZM precies daar te situeren waar ze het moeilijkst is op te lossen), om vervolgens met een oplossing te komen waarvan je vooraf kon bedenken dat niemand haar aanvaardbaar zou vinden.

Namelijk het geheel of gedeeltelijk dempen van havens.

De vergadering zelf was de gebruikelijk opeenstapeling van slecht onderbouwde opvattingen en halfbakken suggesties, waarbij het al snel duidelijk werd dat een aanzienlijk deel van de commissie de opvattingen van de ZZM niet serieus wilde nemen.

De opvatting, dat het bestaande bootmodel (op termijn) niet viel vol te houden werd door de meerderheid voor kennisgeving aangenomen.

Dit struisvogelgedrag is kenmerkend voor de Enkhuizer raad. Regeren is vooruit zien, maar daar heeft de Enkhuizer raad geen boodschap aan.

Voor haar geldt slechts het behouden van de publieke gunst, zoals die via Facebook tot ons komt.

In dit geval kwam het neer op het afschieten van het door het college bijeen gepolderde compromis met het ZZM.

De consequentie van dat afschieten kan niet anders zijn dan dat ZZM en gemeente ieder hun eigen weg gaan. De gemeente mag (zonder substantiële bijdrage van het ZZM)  proberen de financiering van extra parkeerruimte aan de zuidkant rond te krijgen.

Het ZZM kan niet veel anders dan proberen om haar voorkeursoptie (parkeerruimte op het REZ) alsnog te realiseren.

De “politiek” denkt dat nu nog te kunnen tegenhouden, maar hoe lang nog?

Karin Kunst (PvdA) vertolkte in dat opzicht een mening die waarschijnlijk door een meerderheid van de raad wordt gedeeld. Ze verweet het college alleen het ZZM te willen “bedienen”.

Een merkwaardig verwijt.

In 2009 “bediende” de gemeente  SWL door ruim een half miljoen uit te geven opdat SWL (voor het eerst in haar bestaan) een parkeervoorziening zou kunnen realiseren. Tot op dat moment had SWL steeds geleund op door de gemeente aangelegde voorzieningen. Een en ander met de volledige instemming van Kunst.

Vrij recent had Kunst (net als de meerderheid van de raad) geen enkele moeite om een krediet van € 100.000,- ter beschikking te stellen voor de aanleg van een parkeerterrein, dat SWL in staat moest stellen om piekdagen te kunnen opvangen.

Dus waarop baseert Kunst haar opvatting dat de gemeente alleen het ZZM “bedient”?

Waar de gemeente investeert in de door SWL (Sprookjes Wonderland) te realiseren parkeervoorzieningen, “wenst” de gemeente dat het ZZM investeert in de door de gemeente aan te leggen parkeervoorziening. Zou je die tegenstrijdigheid aan de rechter voorleggen, dan neem ik aan dat de rechter in het voordeel van het ZZM zal oordelen.

Ik zie een zekere overeenkomst met het geklungel rond het SMC. Eerst wordt opdracht tot realisatie verleend aan de Nijs, vervolgens wordt door de raad dezelfde opdracht verleend aan een andere partij.

De primaire opdracht van het ZZM is NIET het transporteren van mensen, maar het conserveren en exposeren van cultuur historisch erfgoed.

Ik heb daar gisteravond (door onze politiek elite) weinig begrip voor horen opbrengen.

Zozeer, dat plaatsvervangende schaamte zich van mij meester maakte en ik me gelukkig prijs niet tot die elite te behoren.

Delibereren.

Bestuurlijk anarchisme

De uitgewerkte versie van het REZ debat tijdens de laatste raadsvergadering staat inmiddels op de gemeentelijke website.

Als U het agendapunt “open klapt” kunt U kiezen uit geschreven notulen, maar ook uit een audio verslag van de uitgesproken tekst. Het stelt U in staat om de uitspraken van Uw favoriete raadslid te beluisteren. Gewoon eens proberen en op de link te klikken zou ik willen voorstellen.

Op basis van dit verslag nog een opmerking over een standpunt dat door Van der Pijll (NE) en Snoek (SP) tijdens de vergadering naar voren is gebracht. Namelijk dat de raad, door middel van het (nog goed te keuren) bestemmingsplan, ten allen tijde over het laatste woord zou beschikken.

Ik vind dat een wat merkwaardige voorstelling van zaken. Een bestemminsplan is volgens mij niet meer dan de formele vastlegging van hetgeen een meerderheid van de raad eerder als wenselijk heeft uitgesproken. Besturen wordt wel heel erg moeilijk als de raad, hetgeen zij eerder als wenselijk zag, plotseling als niet wenselijk zou bestempelen.

Bestuurlijk anarchisme

Dat die mogelijkheid bestaat wil natuurlijk niet zeggen dat het gepast is om daar gebruik van te maken.  Snoek en van de Pijll lijken daarmee een vorm van bestuurlijk anarchisme te bepleiten.

Voor wat betreft vrijbuiter van der Pijll komt dat niet onverwacht, maar van Snoek valt het me een beetje tegen, omdat die meestal wat zorgvuldiger argumenteert.

Maar wat beiden (en ook de rest van de raad) over het hoofd lijken te zien, is dat je als gemeenteraad wel van alles kunt besluiten, maar dat het ook weer niet zo is, dat je je als burger (of ondernemer) elk besluit moet laten welgevallen.

En als je als burger (of als onderneming) meent dat een besluit in strijd is met je belangen, dan kun je tegen dat besluit in beroep  gaan bij de rechter om je belangen te verdedigen.

Met andere woorden, de raad kan wel een bestemmingsplan aannemen, maar het staat de direct belanghebbenden vrij om daar bij de rechter bezwaar tegen aan te tekenen.

Zo kan ik me niet voorstellen dat SWL er genoegen mee neemt dat haar toekomstige uitbreidingsmogelijkheden volledig onmogelijk worden gemaakt door de bouw van 200 huisjes. Het zelfde geldt eigenlijk voor het ZZM, dat eigenlijk al jaren roept dat ze van haar huidige dienstingang een hoofdingang wil maken.

Op basis van de huidige voorstelling van zaken zou dat volstrekt onmogelijk worden.

Ik neem dan ook aan dat deze plooien (voor wat betreft het bestemmingsplan) in de Kleine Club zullen worden gladgestreken en dat het uiteindelijke resultaat verassend veel zal lijken op wat er ooit werd voorgesteld door Sprookjeswonderland.

Verrassend, omdat “de politiek” zich nooit formeel (behalve wethouder de Jong) heeft uitgelaten over dat voorstel, maar twee  jaar lang vrolijk “ïns blaue hinein” gedelibereerd heeft alsof er geen concreet plan bestaat dat al 2 jaar lang in een bureaulade ligt.

Jaartje ouder

Niet zo zeuren

Vandaag toch maar even de raadsvergadering van gisteren afgeluisterd. D.w.z. het deel dat ging over de aanleg van een parkeerterrein op het REZ.

En dat wordt het toch weer pijnlijk duidelijk dat een meerderheid van de raad mijn blog niet leest. Hemeltjelief wat een gezwam.  Anderhalf uur heen en weer gepraat over de dekking van een krediet. Daarbij hielp het trouwens niet, dat ook wethouder de Jong zijn uiterste best deed de indruk te wekken dat hij ook niet wist waar hij het over had.

Terwijl het toch zo eenvoudig was. SWL had in 2009  € 30.000,- betaald als bijdrage aan de aanleg van een parkeerterrein dat op drukke dagen de toevloed van bezoekers zou moeten opvangen.

Daarnaast had SWL ook nog € 71.900,- betaald voor de aankoop van een opstal. Het stond allemaal netjes in de erfpacht akte die was verspreid.

Beter weten

Alleen  van Oostende wist het beter. Die € 71.900,- was eigenlijk bedoeld om een parkeerplaats aan te leggen. Dat had SWL hem zelf verteld. SWL had de gemeente alleen maar willen helpen een fout te verdoezelen. Die bestond er uit dat de gemeente een opstal had gekocht die al haar eigendom was. Van Oostende weet ze te bedenken waar je bij staat.

Hij zat er bij toen de gemeente in 2009 een krediet vroeg van € 540.000,- . Om grond te kunnen kopen die ze al in bezit had, inclusief de zich daarop bevindende opstal.

Hij zat er bij toen de gemeente € 90,- m2  betaalde voor grond die ze al had. De grond vervolgens overdroeg aan SWL voor minder dan ze zelf voor betaald had (€ 60,- m2).

Dus waarom is het verkopen van een opstal, die door SWL keurig werd geïntegreerd in haar bebouwing, een fout die met behulp van SWL verdoezeld moest worden?

Aanbesteding in gevaar?

Kletskoek natuurlijk. De aankoop van de Uilenbanen was een schoolvoorbeeld van overheidssteun waarvan je je kunt afvragen of die wel geoorloofd is. Van Oostende zat erbij, keek er naar en besloot (destijds) om zich niks af te vragen.

De opvatting van SWL dat zij € 100.000,- had betaald als bijdrage aan de aanleg van parkeerruimte is nergens op gebaseerd en wordt duidelijk weersproken door de notariële acte die ze ondertekende.

Een bijdrage van € 30.000,- voor de aanleg voor de aanleg van 60 parkeerplaatsen is (voor SWL) geen slechte deal. Het komt neer op € 500,- per parkeerplaats. Voor een parkeerplek in de binnenstad vraag de gemeente € 6000,-.

Bovendien wist SWL een korting te bedingen op de erfpacht over de grond die ze nodig had voor haar eigen parkeerterrein. Die korting bedraagt € 9000,- per jaar.

Op basis van die korting kun je stellen dat SWL binnen 4 jaar haar bijdrage (€ 30.000.-) aan het gemeentelijk parkeerterrein weer had terug verdiend.

Ik begrijp dan ook werkelijk niet waarom van Oostende zo krampachtig met SWL meehuilt over de kosten die SWL maakt om de verkeersstroom (die ze zelf gegenereerd) in goed banen te leiden. Als dat bedrijf zich ergens niet over kan beklagen, dan is het de helpende hand die haar door de gemeente door de jaren is toegestoken.

Verstrikt

Niet alleen begreep ik niets van Van Oostende, het zelfde geldt eigenlijk ook voor wat de anderen (met name Stomp en Van Marle)  naar voren meenden te moeten brengen. Beide meenden dat de aanleg van een parkeerterrein nu, een toekomstige aanbesteding in gevaar zou kunnen brengen. Geen idee waarom, maar kennelijk baseren ze dat op hetgeen vorige week dinsdag in het geniep is afgesproken.

Blijft over raadslid de Jong (NE). Die raakte dusdanig verstrikt in zijn eigen argumentatie dat er zelfs een schorsing nodig was. Ik begreep zijn vragen niet, laat staan dat ik iets begreep van het door wethouder de Jong geformuleerde antwoord.

Kortom een turbulente luistersessie en dus eerst maar weer eens een dagje rusten voordat ik verder ga met beluisteren wat er verder allemaal is bekokstooft.  Per slot van rekening ben ik gisteren weer een jaartje ouder geworden.