Beter Bestuur.

Beter bestuur is niet alleen een kwestie van betere bestuurders, zoals de manifestgroep ons een paar maanden geleden wilde doen geloven.

Dat is de bureaucratische invalshoek, waarin alleen deskundigen recht van spreken hebben.

Ik ben meer van de democratische invalshoek waarin iedereen recht van spreken heeft. Vanuit dat oogpunt is een grotere betrokkenheid van de “bestuurden” minstens zo belangrijk.

Ik schat, dat het aantal mensen dat zich betrokken voelt bij het besturen van de stad (anders dan ambtenaren) minder dan vijftig is en dan moet je er dus niet erg vreemd van opkijken, als die vijftig bij elkaar gaan klitten en elkaar gaan napraten.

Met als gevolg dat er gekke dingen gebeuren. Zoals dat de waarde van de grond op het REZ getaxeerd wordt op € 335.000,- en dat iedereen dan voetstoots aanneemt, dat die waarde marktconform is, omdat het college over een geheim rapport beschikt, waar dat instaat.

Om die “bestuurden” wat meer bij het proces van besturen te betrekken, iets wat elke politieke partij zegt dolgraag te willen, zullen de politieke partijen hun “bestuurden” (of kiezers) eerst moeten informeren.

Helaas hebben vrijwel alle partijen daar een broertje aan dood. Ik daarentegen vindt het leuk om te doe. Het instrument daarvoor is mijn blog.

Facebook zie ik in de eerste plaats als een distributie middel. Om de distributie van mijn blog (via Facebook) te stroomlijnen heb ik besloten om de distributie via Paljas op korte termijn te beëindigen.

In plaats daarvan heb ik een nieuwe groep opgericht “Beter Bestuur Enkhuizen” voor mensen die (net als ik) niet te beroerd zijn om een “oogje in het zeil te houden” als het gaat om het besturen van de stad en daarover met elkaar van gedachten willen wisselen.

Kortom, wie nu nog informatie via Paljas krijgt kan beter zijn lidmaatschap daar opzeggen en lid worden van de nieuwe groep “Beter Bestuur Enkhuizen”.

Maar feitelijk mag iedereen die een “oogje in het zeil wil houden” als het gaat om het besturen van de stad, lid worden van de groep.

De PALJAS BEWEGING ofwel het verzet der machtelozen.

Toen ik 4 jaar met mijn blog bezig was drong het tot me door, dat er niet zoveel mis was met ons politieke systeem, maar dat het voornamelijk bevolkt werd door mensen die zich bij voorkeur gedroegen als “medebestuurder” in plaats van zich als een “toezichthouder” te gedragen.

Als medebestuurder kun je de mensen allerhande dingen beloven die ze leuk vinden, terwijl je als toezichthouder alleen maar kunt beloven er op toe te willen zien, dat de overheid zich (ten opzicht van haar burgers) een beetje netjes blijft gedragen.

We weten (dank zij de toeslagenaffaire) inmiddels, dat dit niet vanzelfsprekend is. Hetzelfde geldt voor de uitvoering van de wetten, zoals de Wet Openbaarheid Bestuur die zelden correct wordt toegepast.

Ons bestuur is zogenaamd een fervent voorstander van transparantie, maar het heeft tegelijkertijd ook een bloedhekel aan pottenkijkers.

Meestal wint de bloedhekel het van de transparantie.

Het leek me dus een prima idee om, als 90% van de raadsleden zich bezig zouden houden met het verkrijgen en verdelen van de machtsposities, de resterende 10% zich zouden beperken tot het controleren van de macht.

In Enkhuizen komt die 10% neer op twee zetels. Tijdens de verkiezing in 2014 heb ik geprobeerd een zetel te bemachtigen . Niet gelukt.

Ik zag en zie de gemeenteraad als een soort van hofhouding, waar je, als je ook maar iets gedaan wil krijgen, B & W en haar ambtenaren moet behagen. Terwijl, zoals in elke hofhouding, roddel en achterklap eerder norm dan uitzondering zijn en het behendige gebruik van de ellebogen een voorwaarde voor succes is.

De enige persoon binnen een hofhouding die zich niet bezig hield met de het verwerven en verdelen van macht was de hofnar of paljas. Als Amsterdammer en opgegroeid met de Provo en de Kabouterbeweging leek Paljas me een prima naam voor een beweging, die zich uitsluitend met het controleren van de macht bezig wilde houden.

Tot opluchting van enkelen heeft de deelname van Paljas aan de verkiezingen in Enkhuizen niet tot een zetel geleid.

Eigenwijs als ik ben geloof ik nog steeds dat het verstandig zou zijn als er in elke gemeenteraad 10 % van de zetels bezet zouden worden door leden die zich bezig zouden houden met het controleren van de macht. Met daarbij de kanttekening, dat die taak niet uitsluitend, maar wel bij voorkeur, door vrouwen vervult zou moeten worden.

Waarvan velen nu eenmaal de reputatie hebben om streng, maar rechtvaardig te zijn.

Dus als er (liefst) vrouwen zijn, die de aanstaande verkiezing kleur willen geven door het gedachtengoed van de Paljas Beweging (de noodzaak tot het controleren van de macht) uit te dragen, stuur dan een email naar paljas.nu@gmail.com.

Of wordt lid van de van de paljas groep op facebook om daar te discussiëren over de vraag of meedoen aan de verkiezingen zin heeft. https://www.facebook.com/groups/375650139708899

Follow the Money

Follow the Money is een platform voor onderzoeksjournalisten, dat al menig financieel schandaal aan het licht heeft gebracht. Door lid te worden van het platform kun je hun werk steunen. Ik ben lid.

Met enige regelmaat organiseert FTM zogenaamde pitches waarbij leden voorstellen kunnen doen voor een artikel of dossier. De pitch met de meeste stemmen wordt onderzocht en wordt uitgewerkt tot een publicatie of dossier.

Geheel buiten mij om hebben een tweetal Enkhuizers een “pitch” over het REZ ingestuurd. Zarco ZZ en Geertje 8.

Zarco verwijst in zijn pitch naar dit blog voor meer informatie. Geertje 8 doet dat niet en ik weet ook niet wie er achter die naam schuil gaat. De pitch van Zarco gaat op dit moment aan de leiding met 63 stemmen.

Op de tweede plaats staat een pitch met als titel “Machtsgreep in de kustrecreatie: wie is er gebaat bij de de verroompottisering” met 53 stemmen.

De derde pitch heeft als titel “belangen van projectontwikkelaars in relatie tot gemeentebestuurders” met 45 stemmen. Pitch 1 en 2 gaan beide over vakantie parken, waarbij pitch 2 gaat over vakantieparken in het algemeen, terwijl pitch 1 alleen betrekking heeft op Enkhuizen en minder breed publiek zal trekken.

Willen we op 1 blijven, dan zullen we dus een extra inspanning moeten leveren.

Ik zou het enorm toejuichen als een FTM journalist zich in deze kwestie zou willen verdiepen. Waar ik me voornamelijk verbaas over houding van onze politieke voorlieden en hun reactie op de participatie van burgers, kent het project ook een aantal financiële haken en ogen.

Als die aspecten ter beoordeling kunnen worden voorgelegd aan een geschoold en gespecialiseerd journalist. zou dat ongetwijfeld kunnen helpen om de bestaande impasse op dat onderdeel te doorbreken.

Vandaar een klemmend verzoek aan mijn lezers. Volg deze link en stem op voorstel 360.

Om te kunnen stemmen moet u een proefabonnement nemen dat na een maand afloopt en niets kost. Daarvoor aanmelden doet u hier.

Tot dusver zwijgen onze lokale politici liever alles dood wat niet in hun straatje van pas komt. Echter, vreemde ogen dwingen en een onderzoeksjournalist met ervaring is wellicht in staat een doorbraak te forceren.

Dus aub, stem op pitch 360 en vraag vrienden en familie om hetzelfde te doen.

Reageren & Doneren

Ik heb onder de naam “Reageren & Doneren” een nieuwe pagina toegevoegd. Op de computer staan alle pagina’s boven het beeldmerk met de regenten.

Op de telefoon staan ze verborgen onder menu.

Deze pagina bestaat uit twee formulieren. Het eerste is een reactie formulier waarmee je kunt reageren op de inhoud van het blog, zonder dat dat die voor anderen zichtbaar is.

Ik heb reacties het liefst op mijn blog, zodat anderen ze kunnen lezen en er op kunnen reageren, maar er zijn mensen die daar moeite mee hebben. Vandaar.

Het tweede formulier kan gebruikt worden om donaties mee te doen. Kan alleen gebruikt worden door lezers die over een credit card beschikken. De gedoneerde bedragen worden gebruikt om bronnenonderzoek (bij de KvK of Kadaster) te kunnen betalen en mijn blog vrij van reclame te houden.

Liggende gelden.

Liet de gemeente Radar nog weten, dat geheimhouding van het taxatierapport noodzakelijk was (zie bericht van gisteren) vanwege mogelijke veranderingen in het bestemmingsplan.

Droomparken is zekerder van haar zaak en organiseert op 3 en 4 maart VIP dagen in het strandpaviljoen voor de verkoop van kavels (en woningen) op het Droompark, Enkhuizer Strand

Vanwege de enorme toeloop zag men zich nu al genoodzaakt om het aantal VIP dagen uit te breiden en een een extra dag op 5 maart in te plannen.

U moet zich wel even aanmelden via dit formulier.

Het plaatje hierboven is een “artist’s impression” van hoe het park er straks gaat uitzien. Met haar typisch Enkhuizer visserswoningen, die direct aan een strand zijn gelegen.

Een strand, dat ogenschijnlijk tegen afkalving zal worden beschermd, met behulp van stortsteen. Zoals dat overal langs de IJsselmeerkust gebeurd.

Een bescheiden waarschuwing is hier op zijn plaats. U belegt buiten toezicht van de AFM en dus via de Harry Mens variant.

Verder doet u er ook verstandig aan om rekening te houden met de mogelijkheid, dat de uiteindelijke realisatie van het plan, naar alle waarschijnlijkheid zal afwijken van de artistieke afbeelding ervan.

Ook dient dit blogbericht niet beschouwd te worden als een aanbeveling voor het beleggen in vakantiewoningen.

Omdat ik niet beschik over liggende gelden, ben ik evenmin de juiste persoon om hen, die daar wel over beschikken, te adviseren. Prettig weekeinde, op maandag wellicht een nieuw bericht.

De luiken opengooien.

Ruim 2 jaar geleden ergerde ik me aan het feit, dat dat voor de herstructurering van het SED (die ruim 13 miljoen moest kosten) inwoners van Enkhuizen (per inwoner) meer moesten bijdragen aan de kosten, dan de inwoners van Stede Broec en van Drechterland.

Zou de verdeling van kosten gebaseerd zijn op het aantal inwoners in iedere gemeente, dat had Enkhuizen zich € 800.000 hebben kunnen besparen. Een bedrag, dat volgens mij de moeite waard is.

Omdat alle partijen de verdeling van de kosten inmiddels hadden goedgekeurd was er (twee jaar geleden) geen partij, die op de verdeling van de kosten terug wilde komen.

Alleen Nieuw Enkhuizen, wiens voorman inmiddels was overgestapt naar EV!, was bereid het streven voor een rechtvaardiger verdeling in haar programma op te nemen.

Alhoewel, beoogd fractievoorzitter Jan Raven wilde de boel nu ook weer niet op de spits drijven en gaf er de voorkeur aan die 800.000,- te laten voor wat ze was, maar herziening van de verdeelsleutel te eisen wanneer de overeenkomst met de SED daartoe de gelegenheid bood. In 2021.

En omdat de begroting van 2021 nu ter discussie staat, kwam Raven met het voorstel om de kosten van het SED gelijkelijk onder de drie gemeenten te verdelen. Die verdeling is op dit moment nog grofweg 38% voor Enkhuizen, Stede Broec 32% en Drechterland 30%.

Ravens voorstel (vanaf 2021 elke gemeente 1/3 van de kosten van het SED voor haar rekening te laten nemen) kon geen genade vinden in de ogen van de VVD, D66, PvdA en de CU/SGP. Ook het college was ontstelt.

Op pad gestuurd worden met een dergelijke opdracht stond (volgens het college) gelijk aan het leggen van een bom onder de SED samenwerking. Immers, het Enkhuizer voorstel liet geen ruimte voor een compromis.

Hoezo geen ruimte voor een compromis? Het voorstel (ieder 1/3 van de kosten) is een compromis. Een voorstel, waarbij elke inwoner van de drie gemeenten een gelijke bijdrage zou leveren aan de kosten van de ambtelijke organisatie, zou nog voordeliger zijn voor de inwoners van Enkhuizen.

In ieder geval is duidelijk, dat de jarenlange terughoudendheid van Raven en zijn huidige medestanders niets heeft opgeleverd. Het college is nog net zo onwillig om ook maar iets aan de status quo te veranderen als twee jaar geleden.

Het zelfde geldt voor de “hardline” voorstanders van het raadsbrede akkoord en hun voorkeur voor ambtelijke oplossingen, in plaats van politieke oplossingen.

Het verschil tussen de beide manieren van werken is, dat de zoektocht naar de oplossing voor een probleem in het ene geval binnenskamers plaatsvindt en in het andere geval in het openbaar.

Het wordt tijd dat er in Enkhuizen een coalitie tot stand komt die opkomt voor de belangen van de Enkhuizer inwoners, in plaats van alleen maar rekening te houden met de belangen van bestuurders en hun ambtenaren.

Een coalitie, die niet langer alleen maar binnenskamers naar oplossingen zoekt, maar die de luiken opengooit voor het openbare debat.

Permitteren.

Leuke discussie op Facebook over kritiek met Gerrit Knukkel, die naar ik aanneem de kleinzoon is van de vermaarde Joop Knukkel. Jarenlang raadslid en wethouder van Enkhuizen.

Gerrit verweet me (en daarin staat hij zeker niet alleen) dat ik alleen maar negatief ben over de bestuurders van Enkhuizen. Zelf heb ik het liever over de bestuurscultuur. Daar ben ik inderdaad weinig over te spreken.

Om te beginnen heb ik liever, dat verschillen van mening (die er altijd zullen blijven) in het openbaar worden uitgesproken, dan dat ze in het geniep in achterkamertjes worden bijgelegd in ruil voor onduidelijke concessies.

Waar we nu, tot groot genoegen van B&W, naar zitten te kijken is een kunstmatig in leven gehouden eensgezindheid in de vorm van een raadsbreed akkoord, waarin alle tegenstellingen binnenskamers worden weg gepoetst.

Enkhuizen heeft geen bestuurders meer die van tijd tot tijd met de vuist op tafel slaan om hun mening kracht bij te zetten. Maar alleen nog maar meningsloze ambtenaren (vermomd als wethouder), die op omslachtige en ondoorzichtige wijze hun werk doen.

Raadsleden zijn papieren tijgers, die nergens een mening over hebben, totdat het college  heeft bepaald wat hun mening moet zijn.

Met elkaar hebben ze besloten om het recreatieoord te verkopen voor € 335.000,- . Op een moment dat ze nog niet wisten, of wat ze verkochten, ook daadwerkelijk geleverd kon worden.

Ze hadden wat ze verkocht hadden nog niet naar buiten gebracht, of het kon meteen al de prullenbak in.

De haastig in elkaar gesleutelde nieuwe versie van wat ze verkocht hadden stuitte op grote weerstand bij de provincie. Met als gevolg dat het moest worden  opgeschort.

De indeling van de nieuw aan te leggen camping was in strijd met de ambitie van de provincie, zodat ook daar bezwaar tegen werd gemaakt en opschorting niet valt uit te sluiten.

Van enige zelfreflectie van college en raad is geen sprake, er valt vanuit de raad geen onvertogen woord te horen. Iedereen is dik tevreden met de tot dusver geleverde prestatie.

Raadslid de Jong zegt dat we blij mogen zijn dat er “iets” gebeurt en er zijn kiezers die deze opvatting met graagte van hem overnemen.

Blij zijn dat er “iets” gebeurt, zonder te weten waar dat iets ooit toe zal leiden, lijkt het hoogst haalbare te zijn in de Enkhuizer politiek.

Het bovenstaande is geen negativiteit, maar realiteit.

Het komt alleen maar als negatief over omdat alle overige media die hierover berichten voortdurend op zoek zijn naar abonnee’s en adverteerders. Die het prettiger vinden dat ze de meest positieve versie van het nieuws voorgeschoteld krijgen.

Een abonnement op mijn blog is gratis en ik hoef geen adverteerders. Dus kan ik me een realistische voorstelling van zaken permitteren.

 

Regie voeren.

Vandaag lees ik in de krant dat Europarcs (eigendom van Wilhelmus Laurentius Vos uit Apeldoorn) Droomparken (eigendom van Adrianus Wilhelmus Anthonius Vos te Apeldoorn) heeft overgenomen. Volgens de krant gaat het om twee familiebedrijven die onder eigen naam verder blijven gaan.

Of Wim en Adje familie van elkaar zijn weet ik niet, gelet op de voornamen zou je het wel zeggen. Gezien het leeftijdsverschil zou Adje dan de oom van Wim junior moeten zijn. Wim senior is de oprichter/eigenaar van Europarcs en tientallen anderen BV’s, die allemaal gevestigd zijn op de Oude Apeldoornseweg 48 in Apeldoorn.

Het zit de familie Wim Vos trouwens de laatste maanden niet erg mee. Maar liefst drie auto’s (een Porsche, Ferrari en Mercedes) uit hun ongetwijfeld uitgebreide wagenpark zijn onlangs in vlammen opgegaan. Lees het hele verhaal daarover in de Stentor, door op deze link te klikken.

Gaat de overname gevolgen hebben voor de ontwikkeling van het Enkhuizerzand? Daar geloof ik niets van. Droomparken en Europarcs zijn ieder voor zich dekmantels voor een wirwar van BVtjes.

Ze gaan onder eigen naam verder en in plaats van met elkaar te concurreren gaan ze nu samenwerken. Dat zal zeker niet ten koste gaan van de kwaliteit van hun werk dat (voor zover ik het kan overzien) behoorlijk hoog is.

Wat wel interessant zou zijn, is een Netflix documentaire, over de gang van zaken in de wereld van recreatieparken en de manier waarop Enkhuizen (en met name wethouder Struijlaart) daarin de regie heeft gevoerd.

Omertà

Tien jaar lang ging dit blog over de politieke besluitvorming in Enkhuizen. Hoe die tot stand kwam en welke (gewoonlijk financiële) gevolgen er aan kleefden. De uiteindelijke uitkomst van het besluit kon me meestal weinig schelen. Het ging me meer om de weg er naar toe en de financiële gevolgen.

Als een meerderheid van de raad vindt dat de Drommedaris moet worden omgebouwd tot een volwaardig cultureel centrum vind ik dat prima, maar ik vind tegelijkertijd dat degenen die dat besluit namen, ook verantwoording moeten afleggen voor de financiële gevolgen van dat besluit.

Maar dan werken college en raad eendrachtig samen om de financiële gevolgen van hun besluit zo veel als mogelijk voor de gewone kiezer verborgen te houden.

Of er nu wel of geen vakantiehuisjes op het REZ gebouwd gaan worden kan me eigenlijk ook niet eens zoveel schelen. Als een meerderheid van de raad beslist dat dit moet, dan leg ik me er wel bij neer. Maar ik vind dan weer wel, dat college en raad de financiële gevolgen van dit besluit openlijk met hun kiezers zouden moeten bespreken.

En dan bedoel ik niet alleen maar het gemeentelijk persberichtje, dat men doet uitgaan en dat voldoende is voor de regulaire (veelal door de overheid gesubsidieerde) media.

Maar, mede voor de 263 reguliere volgers van mijn blog, zou ik graag een verklaring willen voor het feit, dat als de college en de raad grond op het REZ kopen, ze grif € 92,- m2 betalen, maar als ze grond verkopen genoegen nemen met € 2,23 m2.

Maar hiervoor geldt (binnen de Enkhuizer politieke elite) een soort zwijgcultuur, die in andere kringen ook wel omertà wordt genoemd. Zaken die je alleen onderling bespreekt, maar naar buiten toe doodzwijgt.

Ik heb (door middel van mijn blog) 10 jaar lang geprobeerd om die omertà te doorbreken (zonder al te veel resultaat overigens) en beperk me vanaf oktober 2019 tot de omertà rond de herinrichting van het REZ. Waarmee men de eigen incompetentie (van raad en college) voor de kiezer verborgen probeert te houden.

Verantwoording nemen.

Maar wat voor onze gekozen bestuurders geldt, geldt ook voor de kiezer. Ook zij zien geen noodzaak tot het houden van toezicht. En zelfs als ze dat wel zouden zien, dan nog bestaat er geen instantie die dat (namens die kiezers) zou kunnen uitoefenen.

Het idee achter Paljas is, dat het een vereniging van kiesgerechtigden zou moeten zijn die zich bezig houden met de belangen van kiesgerechtigden. Die belangen zouden omschreven kunnen worden met twee woorden.

Transparantie en participatie.

Zonder transparantie is burgerparticipatie zinloos. Hoe kun je in hemelsnaam ergens aan deelnemen als je nauwelijks over informatie beschikt of alleen maar eenzijdig bent geïnformeerd?

Dit blog probeert een bijdrage te leveren aan die transparantie door kritisch te kijken naar de voorstellen van het college: Wat om een of andere reden de afgelopen 9 jaar niet op prijs werd gesteld door leden van de gemeenteraad. Naar men mij heeft ingefluisterd, op aanraden van B&W en griffier, die het een gruwel is dat er (buiten hun toezicht om) gediscussieerd zou worden over maatschappelijk relevante zaken.

De oorspronkelijke aanjagers van dat soort discussies, politieke partijen, hebben vrijwel allemaal die functie overgedragen aan de gemeente. Die, namens de politieke partijen “voorlichtingsbijeenkomsten” organiseert, waarbij de nadruk ligt op wat de ambtelijke organisatie als wenselijk ziet.

Wat in mijn ogen ontbreekt is een niet partijgebonden organisatie, die bijeenkomsten organiseert die een politiek karakter hebben.

Waarbij politiek het mechanisme is, dat we gebruiken om maatschappelijke problemen tot een oplossing brengen. Sommigen zien meer in een sterke man, anderen weer meer in de dictatuur van het proletariaat, maar ik houd het liever op de bestaande politieke instituties, inclusief de bijbehorende beslommeringen.

Maar waar we (als kiezer) wel mee moeten ophouden is onze verantwoordelijkheid afschuiven.

Want als de kiezer zijn verantwoordelijkheid neemt en er op toeziet, dat de door hem gekozen bestuurder zijn verplichtingen nakomt. Dan dwingt dat de gekozen bestuurder om zijn verplichting (toezicht op het doen en laten van de benoemde bestuurders) weer serieus te nemen.

Het enige wat we ontberen is een instituut, dat de gekozen bestuurders dwingt om verantwoording af te leggen over het toezicht dat ze uitoefenen.

Toegepast in de huidige  situatie had er allang een voorlichtingsbijeenkomst over het REZ moeten zijn geweest, waarop raadsfracties ter verantwoording zouden zijn geroepen over het toezicht dat zij tot dusver hebben uitgeoefend op de gang van zaken rond het  Enkhuizerzand.

Het is absurd, dat we als kiezers werkeloos blijven toezien hoe onze gekozen bestuurders zich onttrekken aan elke vorm van verantwoording afleggen.

Ik heb een poging gedaan met Paljas. Misschien de verkeerde naam en waarschijnlijk ben ik ook niet de juiste persoon. Maar laten we hopen dat Enkhuizen toch nog een paar notabelen kent die de democratie een goed hart toedragen en zich zouden willen inspannen om een belangenvereniging voor kiesgerechtigden vorm te geven.

Ik ben benieuwd.