Zorgelijk

Hoewel in de wetenschap dat ze het in de commissie grondgebied weer over het parkeerbeleid zouden gaan hebben de vermoeidheid toeslaat, toch maar even geluisterd.

Agendapunt 7 betrof een initiatief voorstel van Bokhove. Het ging om het intrekken van het bestaande parkeerplan en te vervangen door een door Bokhove gemaakt voorstel. Daarin werd (ondermeer) bepleit het vergunningstelsel te beperken tot de binnen/binnenstad (zie kaartje).

Het stuk is nooit aan behandeling toegekomen omdat plv raadslid Stolk (op kordate wijze) besloot om het discussiestuk terug te trekken. Reden voor dit besluit was dat de gemeente pas 4 uur voor de vergadering een stuk had uitgedeeld waarin het college haar bezwaren tegen het plan Bokhove had kenbaar gemaakt.

Stolk concludeerde terecht, dat dit hem te weinig tijd gaf om zich voor te bereiden op de door het College aangevoerde bezwaren en trok daarop het voorstel in, om het op een later tijdstip alsnog in te dienen.

Dat het College pas op het laatste moment voor een vergadering met nieuwe standpunten komt is geen uitzondering. Het gebeurd met enige regelmaat.

De gebruikelijke gang van zaken is dan wat gemopper in de Raad en een extra leespauze, waarna er toch maar weer een besluit wordt genomen. Ik heb me daar al meermalen over verbaasd dat de Raad zich een dergelijke behandeling laat welgevallen.

Als je het College iets vraagt (zoals onlangs het opheffen van de geheimhoudingsplicht bijvoorbeeld) dan moet dat allemaal ruimschoots van te voren gebeuren.

Maar als het College zelf een afwijkend standpunt kenbaar wil maken, dan kan dat ook nog op het laatste moment. Niet alleen de Raad, maar ook  gewone burgers kunnen daarover meepraten. Als toehoorden denk je dan, waarom stellen ze de discussie over dat onderwerp niet gewoon een maand uit, maar zover durft de Raad nu ook weer niet te gaan.  Althans een meerderheid niet.

Volgens Bokhove heeft hij de stukken op 25 november rondgestuurd en zijn ze op 28 november nog eens door de Raadsgriffier rondgestuurd. Een aanvulling werd op 6 december verstuurd.

Wethouder Kok, belast met de portefeuille, laat het NHD weten dat hij de stukken pas 10 dagen voor de vergadering onder ogen heeft gekregen en dat dit de reden is voor de late reactie van het college.

Hij toont daarmee voor de zoveelste maal (op overtuigende wijze) aan niet op de hoogte te zijn van de feiten met betrekking tot zijn portefeuille.

Alleen bij uitzondering slaagt onze beminnelijke oud politieman  er in een antwoord te geven op de vragen die hem worden gesteld.

In mijn ogen een tamelijk zorgelijke situatie, maar wellicht brengt zijn aanwezigheid bij een boekpresentatie van een oud collega daar verbetering in.

https://twitter.com/#!/KlaasKok/status/162146823312654338

Korreltje zout

Uiteraard ging het tijdens de laatste gemeenteraadsvergadering over meer dingen dan het Reglement van Orde. Gewichtige zaken zelfs, zoals deelname aan de samenleving door de zwaksten in de samenleving.

Een onderwerp waar ik me niet goed in thuis voel. Wie daar meer over wil weten verwijs ik dan ook graag naar de websites van de SP en LQ die daar (zoals gebruikelijk) als enigen keurig verslag van doen.

Ander big item was de herbestrating van de Harpstraat en omgeving.

Ook al een onderwerp waar ik niet erg warm voor kan lopen, maar Bokhove wist toch een paar vragen te stellen, waardoor mijn belangstelling alsnog werd gewekt.

Waarom is het onderhoud van dit gebeid eigenlijk 10 jaar vooruit geschoven en heeft dit wellicht iets te maken met de nieuwe bestemming van het Nicolaas, waarvoor projectontwikkelaar de Nijs een nieuw onderkomen bouwt in de Vijzeltuin.

Het ligt namelijk voor de hand, dat de Nijs zijn (goedkoop verkregen bouwgrond) in de binnenstad ruilt voor de wat gunstiger gelegen grond in de Doelenstraat waar het Nicolaas nu op staat.

Aangemoedigd door Wijchers (NE) en Kuijsten (CU/SGP), die beiden meenden dat het betreden van dit gebied een gevaar voor lijf en leden inhield, merkte wethouder Kok op dat een opknapbeurt geen kwaad kon en dat het merendeel van de kosten daarvoor gedekt werden door een subsidie.

Bleef de vraag waarom er, naast herbestrating, er ook herinrichting moest plaatsvinden.

Het antwoord daarop was me niet geheel duidelijk, maar wethouder Kok liet weten niets af te weten van de toekomstige bestemming van het Nicolaas. Dit soort ontkenningen kunnen we (in navolging van Hans Langbroek) het beste met een korreltje zout nemen.

Als Kok ergens geen antwoord op wil geven (en dat komt vaker voor) dan zegt hij gewoonlijk dat hij het niet weet. Immers, het tegendeel valt bijna nooit te  bewijzen.

Boerenfluitjespolitiek.

Als het in Enkhuizen over parkeren gaat is het altijd feest. Ook afgelopen dinsdag was het weer genieten. Fijma (PvdA) had een motie van treurnis ingediend en motiveerde dat met een strak verhaal.

De raad had een besluit genomen om betaald parkeren in twee fasen in te voerden. Gebruikelijk is dat het college dan de uitvoering van dit raadsbesluit ter hand neemt.  Voor wat betreft fase 1 was dat ook met grote voortvarendheid gebeurt, maar wanneer kwam nu eigenlijk fase 2, wilde men bij de PvdA weten. Omdat op die vraag geen antwoord werd gegeven, had ze een motie van treurnis voorbereid, die afhankelijk van het antwoord van het college wel of niet zou worden ingediend.

Lijkt me een keurig en afgewogen standpunt, dat serieus behandeld zou mogen worden, maar daarvoor zijn ze in Enkhuizen teveel gehecht aan boerenfluitjespolitiek.

Wijchers (Nieuw Enkhuizen) wilde er geen woorden over vuil maken, zolang niet zeker was dat de motie ook daadwerkelijk zou worden ingediend. Stomp (VVD/D’66) meende dat met deze motie op de persoon werd gespeeld. Een binnen de politiek gebruikelijke uitvlucht als je het niet over de inhoud wilt hebben.

Deze opvatting werd weer gesteund door van der Pluijm (Geitenwollensokken Liberaal), waarschijnlijk  omdat hij  zo gauw ook niet wist waar hij zich deze keer bij moest aansluiten.

Stomp riep ook nog dat het niet alleen de schuld van het college was, maar ook van de Raad. Dat doet hij wel vaker, om vervolgens te weigeren aan die uitspraak ook maar enig gevolg aan te verbinden. Deze opmerking viel echter wel weer in de smaak van Joke Kuijsten (CU/SGP), maar de redeneert natuurlijk erg veel vanuit de overtuiging dat wij allen zondaars zijn.

Kortom de motie van treurnis haalde het niet, maar zelf al had hij het gehaald, dan was er nog geen bloed gevloeid.

Wethouder Kok kennelijk gesterkt door deze bijstand werd zelfs overmoedig en riep richting PvdA dat ze in plaats van naar hem te wijzen beter met drie vingers naar zichzelf konden wijzen. Wat ze met die andere twee vingers moesten doen, zei hij er niet bij, maar ik heb wel een vaag idee waar ze die (volgens hem) konden steken.

Alsof

Afgelopen donderdag werd het parkeerbeleid geëvalueerd (althans, er werd iets gedaan dat er op leek, volgens wethouder Kok komt er op een later tijdstip een “echte” evaluatie).

Het kwam dus een beetje neer  op droogzwemmen, waarbij Hans Langbroek de vraag stelde of buitenlandse foutparkeerders hun boetes wel betaalden.

Kok aarzelde even, zei geen ja, maar wees op het bestaan van een regeling tussen verschillende landen waarbij men was overeengekomen elkaars verkeersovertredingen te innen.

Daarmee wekte hij de indruk, dat buitenlanders (in geval van overtreding) ook daadwerkelijk parkeerboetes zouden betalen. Ik waag dat te betwijfelen.

Twee jaar geleden schreef ik ook al een berichtje over dat onderwerp. U kunt dat hier lezen. Volgens mij is er in die twee jaar niets veranderd.

Nog steeds zie ik wagens met PL nummerplaten gewoon over al in de stad geparkeerd en nog nooit heb ik er een gezien met een bon onder zijn ruitenwisser.

Hans nam genoegen met het antwoord dat hij kreeg (hetgeen in feite geen antwoord op zijn vraag was), zodat ik maar aanneem dat hij niet echt in het onderwerp was geïnteresseerd, maar alleen even wilde doen “alsof”.

Spijkers en Mammon

In zijn niet aflatende speurtocht naar spijkers op laag water, heeft blogeigenaar Winfried de Jonge van het Enkhuizer Blog een nieuw item gevonden waarin hij met mij van mening kan verschillen.

Dit keer wordt zijn ergernis gewekt door het berichtje Mooie Mix, waarin ik mijn tevredenheid uitspreek over het feit dat mijn blog niet alleen door SP aanhangers gelezen wordt, (wat je op grond van de reacties zou kunnen vermoeden), maar dat stemmers op uiteenlopende partijen als de VVD, CDA, PvdA en PVV ook wel eens een bezoekje brengen.

Dat vind ik leuk, zoals ik het ook leuk vind, dat men op het stadhuis meeleest. Zo is niet alleen waargenomen, dat de burgemeester Prietpraat bestudeerde, maar ook de laatste Raadsvergadering maakte duidelijk, dat dank zij het voorbereidende werk op dit blog, Langbroek en Baas (over jeu de boules) snel ter zake konden komen.

Uiteraard gaat het hier slechts om een bescheiden bijdrage aan de vergaderefficiëntie van de Raad, maar “wie het kleine niet eerd, is het grote niet weerd”, zeg ik dan maar.

Kleine domper op het geheel is natuurlijk wel, dat ik onlangs hoorde dat er vanuit het college een actief ontmoedigingsbeleid wordt gevoerd inzake reacties op dit blog. Dat kan echter (met behulp van een pseudoniem) eenvoudig omzeild worden.

Maar goed, terug naar mijnheer de Jonge en zijn klacht over Mooie Mix.

Hij meent dat mijn afgang niet groter kon zijn, omdat de uitslag van de enquête onder mijn lezers afwijkt van de verkiezingsuitslag voor Enkhuizen.

Gelukkig heb ik nooit beweerd, dat mijn lezerspubliek een dwarsdoorsnede is van de bevolking van Enkhuizen.

Ik vind het alleen maar leuk, dat mijn lezerspubliek gemêleerder is dan ik veronderstelde.

Dat de heer de Jonge moeite heeft om het verschil tussen die beide begrippen te doorgronden is natuurlijk spijtig, maar mij ontbreekt de tijd en lust hem dat verder uit te leggen.

Wat niet wegneemt dat ik zijn theologische beschouwingen, waaronder de vraag of wethouder Kok een dienaar van Mammon is, met grote interesse blijf volgen.

Chocoladeletter

In mijn vorige bericht schreef ik, dat ik de beide opponenten in het debat over de parkeerregulering (Fijma en Bokhove) de problematiek vanuit hun eigen persoonlijke achtergrond benaderden. Het startpunt van Fijma (jurist) was de ongelijkheid van behandeling.

Tot dusver draait de inwoner van de binnenstad als enige op voor de kosten van de parkeerregulering.

Die heeft er ook de meeste baat bij, dus de opmerking van Kuijsten dat het in het belang van elke Enkhuizer is deel ik niet helemaal.

Fijma meent dat ook de bezoekers aan de binnenstad een bijdrage dienen te leveren aan de kosten van het project. Dat klinkt alleszins redelijk  en daarom ook begrijpelijk dat de meerderheid van de Raad met hem meeging waar het de invoering van fase 2 betrof.

De invoering van betaald parkeren voor bezoekers.

Fijma had nog meer sympathieke voorstellen, zo wilde hij de nu geheven leges halveren, omdat hij berekend had dat kosten de helft minder waren dan verondersteld.

Daarbij werd hij echter snel uit de droom geholpen door het college. De werkelijke kosten waren aanzienlijk hoger dan hij had berekend, zodat de leges verlaging een nieuw tekort zou opleveren.

En daar zit hem nu precies de adder onder het gras. De opvatting van Fijma klinkt logisch en sympathiek, maar niemand heeft nog berekend wat doorgaan op de ingeslagen weg de gemeente uiteindelijk gaat kosten.

Als je de plank al volledig misslaat voor wat betreft de kosten van het bestaande traject, hoe kun je dan in hemelsnaam weten dat de kosten van het vervolgtraject lager zijn dan de te verwachten opbrengsten.

Je hebt dan weliswaar een rechtvaardiger ogend project (omdat ook bezoekers bijdrage aan de kosten) maar als de kosten voor dat traject hoger zijn dan de opbrengsten, dan zijn de inwoners van Enkhuizen alleen maar slechter af.

Ze betalen dan nog meer dan nu, voor het bereiken van een doel, dat niet duidelijk gedefinieerd is en daarom ook niet meetbaar is.

De insteek van Bokhove, die als wiskundige problemen waarschijnlijk  anders benaderd dan een jurist, was in dat opzicht ook zakelijker in mijn ogen.

Wat heeft het voor zin om een systeem te handhaven, dat de burgers nu alleen maar geld kost en verder niet bijdraagt aan de oplossing van een probleem  waarvan we de juiste omvang nog niet eens kennen.

Waarom verder gaan op de ingeslagen weg als we de kosten daarvan (zelfs bij benadering) niet kunnen inschatten?

Misschien is er een compromis mogelijk tussen de opvattingen van Bokhove en Wijchers.

De opvatting van Wijchers, waar ik aanvankelijk geen chocola van kon maken, kon nog wel eens de sleutel tot succes zijn.

Aan de rand van de stad parkeergelegenheid, waar alleen tegen betaling voor langere tijd geparkeerd kan worden. In de binnenstad een ruim aanbod van blauwe zone’s, waar zonder betaling, maar uitsluitend voor korte duur geparkeerd kan worden.

Als je het oorspronkelijke vergunningengebied als uitgangspunt neemt en dat tot blauwe zone verklaard, hebben alleen de bewoners van dat gebied een vergunning nodig om aan het de tijdsbeperking te kunnen ontsnappen.

De rest van de inwoners hoeven geen vergunning aan te schaffen, kunnen ook het vergunningen gebied per auto bezoeken, maar zijn daarbij (net als iedere andere bezoeker) gebonden aan een tijdslimiet.

Strikt toezicht op naleving van de tijdslimiet en op een ordentelijke wijze van  parkeren, doet de rest. Dat toezicht zal er (onder welk systeem we ook kiezen) altijd nodig zijn.

De binnenstad wordt daarmee misschien niet zo luw als de bewoners ervan zich wensen.

Maar hen zal in dat geval duidelijk moeten worden gemaakt, dat het wonen in de binnenstad naast voordelen ook wat nadelen met zich meebrengt.

En dat het van hen onredelijk is om te verlangen dat de gemeente honderdduizenden euro’s moet uitgeven om hen de overlast die zij menen te ondervinden (voor wat betreft parkeren) te besparen.

Het exploiteren van parkeerterreinen aan de rand van de stad zal waarschijnlijk geld kosten, maar lang niet zoveel als de introductie van een betaald parkeren systeem voor de hele binnenstad. Bewoners, die buiten het vergunningengebied wonen, hoeven geen vergunning meer aan te schaffen.

Zelf vind ik het wel een aardig idee. Als Wijchers en Bokhove hun wederzijdse aversie even laten rusten en ophouden elkaar vliegen af te vangen, heeft het misschien kans van slagen.

Wethouder Kok kan niet anders dan voorstander zijn, omdat het aantal borden dat hij (onder dat regiem) kan verwijderen, aanzienlijk zal zijn en hij dus zijn verkiezingsbelofte volledig kan waarmaken.

De gemeente kennende denk ik dat er voor mezelf niet meer dan een chocoladeletter in zit.

Zelfpromotie

Foto, gemeentelijke website

Nadat wethouder Franx zich naar Europese bekendheid had getwitterd (er waren zelfs steunbetuigingen uit Gran Canaria), kon de rest van het college natuurlijk niet achter blijven.

Zaterdag een week geleden verscheen in de rubriek “Het woord staat vast” van de Enkhuizer Krant een foto van wethouder Kok, die eigenhandig twee overbodige geworden verkeersborden verwijderde.

Waarmee hij het startsein gaf voor het inlossen van een oude CDA verkiezingsbelofte, minder verkeersborden in de stad.

Ik kan niet anders zeggen dan dat zijn timing perfect was. Nadat het aantal borden (als gevolg van de parkeerregulering) het afgelopen jaar met tientallen was toegenomen is het voorlopige hoogtepunt inmiddels wel bereikt  en kan met de afbouw worden begonnen. Die operatie kan niet anders dan succesvol zijn.

Of het aantal borden daalt beneden het niveau van voor de parkeerregulering blijft natuurlijk nog even de vraag.

foto, gemeentelijke website

Afgelopen zaterdag was de beurt aan burgemeester Baas om te glanzen in in dezelfde rubriek van de Enkhuizer Krant. Op de foto wordt hij omringt door meisjes die een contract met de gemeente hebben gesloten, waarin ze beloven om voorlopig geen alcohol te drinken. Goede zaak natuurlijk. Maar toch heb ik twijfels over de foto.

Denkt burgemeester Baas werkelijk, dat van zo’n foto, met daarop de braafste meisjes van de klas, een stimulerende werking uitgaat richting leeftijdsgenoten.

Misschien is de jeugd van tegenwoordig anders, maar het laatste wat ik op die leeftijd wilde, was afgebeeld worden als het braafste jongetje uit de klas.

Maar misschien ligt dat voor meisjes wel anders en denken ze met veel voldoening terug aan het moment dat ze met de burgemeester op de foto mochten.

Volgende week is natuurlijk wethouder Boland aan de beurt. Ik veronderstel een foto waarbij hij omringt wordt door demente bejaarden aan wie hij uitlegt, dat hij druk doende is om hun huisvesting in de binnenstad veilig te stellen, maar daarbij voortdurend wordt tegengewerkt.